วาเลนไทน์สีเลือด......
วา.....ยุแห่งรัก ผ่านพักตร์หม่นหมอง
ความรักเราสอง เคยครองภาพฝัน
จงรักภัคดี มีกันและกัน
ภาพเธอคนนั้น เทียบทันเทวา
เ ลน.....โคลนโดนร่าง อยู่อย่างเพียงพอ
ด้วยรักนั่นหนอ เพียงพอหนักหนา
ยินยอมมอบกาย ถวายชีวา
เป็นไพร่ใต้ฟ้า ขี้ข้าใต้ตีน
ไท ….ไม่เคยเห็น เป็นชนชั้นสอง
ชนชั้นปกครอง มองแค่ก้อนหิน
เหยียดความเป็นไท แค่ไพร่ใต้ตีน
เป็นกรวดเป็นหิน ฝุ่นดินสี “แดง”
สี ....เริ่มซีดจาง รักร้างห่างหาย
สีสันลวดลาย เลื่อมลายอับแสง
รูปภาพรูปนั้น นับวันเสื่อมแรง
รักคลายหน่ายแหนง สิ้นแรงศรัทธา
เลือด ....นองถนน ปล้นความเป็นไท
วันวาเลนไทน์ สิ้นไร้เสน่หา
ดอกไม้สีเลือด แลเลือดแห่งประชา
มอบแด่เบื้องฟ้า วันวาเลนไทน์..............วาเลนไทน์สีเลือด......
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น