สังคมนิยมคือประชาธิปไตยแท้ที่พึงปรารถนา

สังคมนิยมคือประชาธิปไตยแท้ที่พึงปรารถนา 

สังคมนิยม คือวิธีการจัดการบริหารสังคมมนุษย์โดยเน้นความร่วมมือกันระหว่างพลเมือง เน้นความสมานฉันท์และเน้นความเท่าเทียมกัน แทนที่จะเน้นการแย่งชิงกัน หรือการเอารัดเอาเปรียบกัน ตามระบบความคิด “มือใครยาวสาวได้สาวเอา” ของทุนนิยมตลาดเสรี

สังคมนิยมเป็นระบบที่ไม่มีชนชั้น คือไม่มีเจ้านายและผู้ถูกปกครอง ไม่มีคนส่วนน้อยที่ครอบครองทรัพยากรเกือบทั้งหมดในขณะที่คนส่วนใหญ่ไม่มี อะไรนอกจากการทำงานเพื่อคนอื่น มันเป็นระบบที่ยกเลิกนายทุนและลูกจ้าง และที่สำคัญคือเป็นระบบที่มนุษย์จะสามารถพัฒนาตนเองได้เต็มที่ แทนที่จะถูกจำกัดอยู่ในกรอบ สังคมนิยมคือสภาพมนุษย์ที่เป็นปัจเจกเสรีในระดับสูงสุดผ่านกระบวนการร่วมมือ กับทุกคนในสังคม

ในระบบทุนนิยม ถ้าเรามีประชาธิปไตย มันก็แค่ประชาธิปไตยครึ่งใบเท่านั้น เพราะถึงแม้ว่าเราอาจมีโอกาสลงคะแนนเสียงเลือกรัฐบาล หรืออาจมีเสรีภาพในการแสดงออกบ้าง แต่เราไม่มีสิทธิ์ในการออกแบบและควบคุมเศรษฐกิจ เพราะเศรษฐกิจ การลงทุน และการผลิต ถูกควบคุมโดยนายทุนในรูปแบบการผูกขาดอำนาจ และเราไม่มีโอกาสร่วมในการปกครองตนเอง เพราะเรายังมีคนมาปกครองเราภายใต้ระบบชนชั้น ในระบบทุนนิยมนี้ แม้แต่ในประเทศที่ไม่มีกฏหมายเผด็จการแบบ 112 ที่จำกัดเสรีภาพในการแสดงออก ก็ยังมีข้อจำกัดอื่นเช่นประเด็นว่าใครครองสื่อมวลชนเป็นต้น ดังนั้นสิทธิในการแสดงออกของคนธรรมดากับนายทุนสื่อต่างกันในรูปธรรม

ในสังคมปัจจุบันเราไม่มีโอกาสเลือกว่าเราจะ “เป็นใคร” หรือ “เป็นอะไร” อย่างเสรี เพราะเราต้องไปหางานภายใต้เงื่อนไขนายทุน เด็กถูกแยกและคัดเลือกตั้งแต่อายุยังน้อย ว่าจะเป็น “ผู้ประสพความสำเร็จ” หรือเป็น “ผู้ไม่สำเร็จ” และเกือบทุกครั้งมันขึ้นอยู่กับว่าเด็กนั้นเกิดในตระกูลไหน มนุษย์จำนวนมากจึงไม่สามารถพัฒนาตนเองได้เต็มที่ท่ามกลางความหลากหลายเลย

ความ “เท่าเทียม” ของสังคมนิยม ไม่ใช่สิ่งเดียวกับ “ความเหมือนกัน” เพราะ สังคมนิยมจะเปิดโอกาสให้เราทุกคนมีเสรีภาพที่จะเป็นปัจเจกเต็มที่ มันเปิดโอกาสให้เรามีนิสัยใจคอ วิถีชีวิต และรสนิยมตามใจชอบ แทนที่จะต้องแต่งเครื่องแบบ ถูกบังคับให้ทำงานเหมือนหุ่นยนต์ และมีวิถีชีวิตในกรอบศีลธรรมและรสนิยมของชนชั้นปกครอง

นักสังคมนิยมชื่อดัง เช่น คาร์ล มาร์คซ์ หรือ ลีออน ตรอทสกี้ เคยวาดภาพว่าภายใต้สังคมนิยมเราจะสามารถเป็นศิลปินหรือนักวิทยาศาสตร์ตอน เช้า และเป็นช่างฝีมือหรือนักกิฬาตอนบ่ายได้ ชีวิตแบบนั้นจะเปลี่ยนแปลงรูปแบบการทำงานโดยสิ้นเชิง เพราะเดิมมนุษย์รักการทำงานที่สร้างสรรค์ แต่พอเราตกอยู่ในสังคมชนชั้น งานกลายเป็นเรื่องซ้ำซากน่าเบื่อภายใต้คำสั่งของคนอื่น งานในระบบสังคมนิยมจะเป็นสิ่งที่เราอยากทำเพราะมันจะทำให้เรามีความสุขและ รู้สึกว่าเรามีผลงานที่น่ายกย่อง แน่นอนงานบางอย่างคงไม่มีวันสนุก เช่นการซักผ้า เก็บขยะ หรือการทำความสะอาดส้วม แต่งานแบบนั้นเราใช้เครื่องจักรมาทำแทนได้บ้าง และที่ต้องอาศัยมนุษย์ก็ผลัดกันทำ ไม่ใช่ว่ามีบางคนในสังคมที่ต้องทำงานแบบนี้ตลอดชีพ

สังคมนิยม คือระบบที่เราร่วมกันผลิตสิ่งที่เพื่อนมนุษย์ต้องการ และเพื่อที่จะตอบสนองความต้องการดังกล่าว จะใช้ระบบการทำงานของทุกคนตามความสามารถของแต่ละคน แต่ในระบบทุนนิยมมันมีการผลิตเพื่อกำไรของนายทุนอย่างเดียว ดังนั้นเมื่อกำไรลดลง ก็จะเลิกผลิต ทั้งๆ ที่คนยังต้องการสินค้ามากมาย มันจึงเกิดวิกฤตแห่งการผลิต “ล้นเกิน” ท่ามกลางความอดอยากเสมอ ทุนนิยมนี้ไร้ประสิทธิภาพจริงๆ

สังคมนิยมจะเป็นระบบการผลิตที่มีประสิทธิภาพสูงกว่าระบบทุนนิยม เพราะมีการวางแผนการผลิต ผ่านระบบประชาธิปไตยแบบมีส่วนร่วมของพลเมือง ไม่ใช่นายทุนแข่งกันผลิตเพื่อเอาชนะอีกฝ่ายจนเกิดการล่มจมและปิดโรงงานหรือ เลิกจ้าง อย่างที่เราเห็นทั่วโลกตอนนี้ และสังคมนิยมจะไม่เปลืองทรัพยากรโดยการโฆษณาให้พลเมืองซื้อสิ่งที่ไม่ต้อง การหรือไม่จำเป็น ยิ่งกว่านั้นถ้าเรากำจัดการแข่งขันแบบตลาด ซึ่งเป็นแค่ระบบ “ตัวใครตัวมัน” เราจะกำจัดความจำเป็นของการทำสงครามและประหยัดงบประมาณทหารมหาศาล การจัดการบริการประชาชนในปริมาณระดับคนหมู่มาก จะยิ่งประหยัดค่าใช้จ่ายอีก เรามั่นใจตรงนี้ได้เพราะระบบสาธารณสุขและการศึกษาแบบ “ถ้วนหน้า” ในระบบทุนนิยมที่มีรัฐสวัสดิการ เป็นระบบที่มีประสิทธิภาพสูงกว่าการบริการประชาชนผ่านบริษัทเอกชนหลายบริษัท และพลเมืองจะสามารถควบคุมคุณภาพ และออกแบบระบบการบริการที่ต้องการได้อีกด้วย ผ่าน “สภาประชาชน” ในระดับที่ทำงาน ท้องถิ่น หรือภูมิภาค

สภาประชาชนที่ว่านี้ เคยถูกออกแบบมาโดยคนทำงานธรรมดาในคอมมูนปารีส หรือหลังการปฏิวัติรัสเซีย มันเป็นสภาที่เราถอดถอนผู้แทนที่เราเลือกมาได้ทุกเมื่อ เพื่อควบคุมเขาอย่างเต็มที่ มันเป็นระบบที่มีเขตการเลือกตั้งในสถานที่ทำงาน เพื่อควบคุมทั้งเศรษฐกิจและการเมืองพร้อมๆ กัน และมันเป็นสภาที่ผู้แทนไม่ใช่อภิสิทธิ์ชน ไม่กินเงินเดือนมากกว่าคนธรรมดา ต่างจากรัฐสภาในระบบทุนนิยมโดยสิ้นเชิง

ในระบบสังคมนิยมเราจะขยันลบล้างความคิดล้าหลังในหมู่พลเมือง ที่นำไปสู่การดูถูกสตรี เกย์ ทอม ดี้ คนต่างชาติ หรือคนกลุ่มน้อย และมนุษย์จะสามารถรักกันด้วยหัวใจ แทนที่จะรักกันภายใต้เงื่อนไขของเงินหรือศีลธรรมจอมปลอม

ระบบทุนนิยมตีค่าสิ่งแวดล้อมในโลกไม่ได้ เพราะจะมองแค่กำไรเฉพาะหน้าเสมอ นี่คือสาเหตุที่สิ่งแวดล้อมเป็นพิษ และเรามีปัญหาโลกร้อน และที่น่าสังเกตุคือคนที่คัดค้านการแก้ปัญหาโลกร้อนมากที่สุดในปัจจุบัน คือพวกกลุ่มทุนใหญ่และรัฐบาลของเขา โดยเฉพาะในสหรัฐอเมริกา ในระบบสังคมนิยมเราจะให้คุณค่ากับการปกป้องโลกรอบตัวเรา โดยไม่คิดเป็นเงินๆ ทองๆ และนอกจากนี้เราจะให้คุณค่ากับศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ของทุกคน โดยไม่ตีเป็นราคาเงินบาทหรือดอลล่าเลย เพราะบางอย่างมันมีค่ามากกว่าเงิน

คงจะมีคนล้าหลังหดหู่ที่พูดเหมือนแผ่นเสียงตกร่องว่า “มันเป็นแค่ความฝัน มันอุดมการณ์เกินไป” แต่เรามีคำตอบหลายประการ 

ในประการแรกสังคมนิยมไม่ใช่ “สวรรค์” เพราะมันจะไม่แก้ปัญหาทุกอย่างในสังคมมนุษย์ แต่มันจะเป็นการสร้างเสรีภาพ ความเท่าเทียม และความอยู่ดีกินดี เราคงต้องลองถูกลองผิดไปเรื่อยๆ แต่อย่างน้อยมันเป็นจุดเริ่มต้น

ในประการที่สองสังคมนิยมสร้างขึ้นได้เมื่อมนุษย์ส่วนใหญ่ ค่อยๆ เปลี่ยนความคิดจากความคิดคับแคบที่มาจากการกล่อมเกลาในระบบทุนนิยม นี่คือสาเหตุที่ คาร์ล มาร์คซ์ เสนอว่าเราต้องปฏิวัติ เพราะการปฏิวัติล้มรัฐนายทุน จะเป็นโอกาสทองที่เราจะร่วมกัน “ล้างขยะแห่งประวัติศาสตร์ออกจากหัวเรา”

ในประการที่สาม เมื่อเราศึกษาประวัติศาสตร์มนุษย์ ตั้งแต่เราวิวัฒนาการมาจากลิง เราจะพบว่าประวัติศาสตร์ส่วนใหญ่ของเราเป็นประวัติของสังคมที่ไม่มีชนชั้น คือเราร่วมมือกันเต็มที่ ทุนนิยมเองก็พึ่งมีมาสองร้อยกว่าปีเอง ในขณะที่มนุษย์อยู่บนโลกมานานถึงสองแสนห้าหมื่นปี และแม้แต่ในสังคมปัจจุบัน เราก็เห็นตัวอย่างของการร่วมมือกันหรือความสมานฉันท์เสมอ สังคมนิยมใกล้เคียงกับ “ธรรมชาติมนุษย์” มากกว่าความเห็นแก่ตัวของทุนนิยม

อย่างไรก็ตามสังคมบุพกาลที่ไม่มีชนชั้นในอดีต ล้วนแต่เป็นสังคมที่มีความขาดแคลน มันจึงเป็นสังคมเท่าเทียมท่ามกลางความยากจน แต่ปัจจุบันเรามีความสามารถที่จะตอบสนองความต้องการของมนุษย์ทุกคน เพื่อให้เรามีชีวิตที่ดีและสบายได้ สังคมนิยมจึงต้องอาศัยความก้าวหน้าที่เคยเกิดขึ้นในสังคมชนชั้น โดยเฉพาะระบบทุนนิยม แต่ทุนนิยมมันไม่ดีพอ เพราะมันไม่สามารถแจกจ่ายทรัพยากรให้ทุกคนได้ และมันเกิดวิกฤตและสงครามเป็นประจำ มันเหมือนกับว่ามนุษย์สร้างหัวจักรรถไฟที่มีพลังมหาศาลขึ้นมา แล้วขับรถไฟไม่เป็น เพราะคนขับคือนายทุนที่มีวัตถุประสงค์อื่น มันเลยตกรางเป็นประจำหรือชนกับรถไฟอื่น สังคมนิยมจะเปิดโอกาสให้เราทุกคนขับรถไฟได้อย่างปลอดภัย

พวกล้าหลังจำนวนมากชอบพูดว่า “สังคมนิยมล้าสมัย” แต่ระบบทุนนิยมเก่ากว่าความคิดสังคมนิยม ถ้าอะไรล้าหลังก็คงต้องเป็นทุนนิยม และยิ่งกว่านั้นการบูชาสังคมชนชั้นที่เต็มไปด้วยการกดขี่มันเป็นเรื่องโบราณ และอดีต ในขณะที่การเสนอสังคมใหม่ที่เสรีและเท่าเทียมเป็นการมองอนาคต

ในประการที่สี่ สังคมนิยมคือความใฝ่ฝันของมนุษย์ ซึ่งในอดีตมนุษย์ที่เป็นทาสเคยฝันว่าจะมีเสรีภาพ มนุษย์ที่เป็นไพร่เคยฝันว่าจะมีสิทธิ์เลือกตั้ง สตรีเคยฝันว่าจะเท่าเทียมกับชาย และสิ่งเหล่านี้ก็เกิดขึ้นจริงในโลกเรา แต่ถ้าเรามัวแต่ฟังพวก “กาดำหดหู่” ที่บอกว่ามัน “อุดมกาณ์เกินไป” ความก้าวหน้าของสังคมมนุษย์ไม่มีวันเกิด

ในประการที่ห้า สังคมนิยมคือเป้าหมายในจิตใจคนที่รักเสรีภาพและความเท่าเทียม แต่มันไม่เกิดง่ายๆ นักสังคมนิยมไม่เคยหลอกตัวเองว่าถ้านั่งอ่านหนังสือที่บ้านมันจะเกิดโดย อัตโนมัติ เราต้องขยันสร้างเครื่องมือที่จะล้มอำนาจเผด็จการของรัฐทุนนิยม เพื่อสร้างรัฐใหม่ของคนทำงาน เครื่องมือนั้นคือพรรคปฏิวัติสังคมนิยม สหภาพแรงงาน และขบวนการเคลื่อนไหวของมวลชน เราต้องมีสื่อของเรา เราต้องขยายสมาชิกพรรค เราต้องฝึกฝนการต่อสู้ซึ่งแน่นอนจะมีทั้งแพ้และชนะ มีทั้งการก้าวไปข้างหน้าสองก้าวและถอยหลังสองก้าว

ในประการที่หก สังคมนิยมคือระบบที่เน้นวิทยาศาสตร์และความคิด “วัตถุนิยม” ที่ติดดินและเป็นรูปธรรม แต่ระบบทุนนิยมเป็นระบบที่เต็มไปด้วยไสยศาสตร์ และความเชื่อเพี้ยนๆ เช่นเรื่องความศักดิ์สิทธิ์ของคนบางคน และมันเต็มไปด้วยการพยายามหลอกให้ประชาชนส่วนใหญ่กระทำในสิ่งที่ตรงข้ามกับ ผลประโยชน์ของเขา เช่นการยอมรับการกดขี่ขูดรีด หรือการคลั่งชาติที่นำไปสู่การฆ่ากันเองของคนจนเป็นต้น ถึงแม้ว่าทุนนิยมเป็นระบบที่เคยถูกสร้างขึ้นมาบนความคิดวิทยาศาสตร์ แต่เนื่องจากมันเป็นระบบที่อำนาจอยู่ในมือคนส่วนน้อย การปกป้องทุนนิยมในยุคปัจจุบันกระทำบนพื้นฐานความเพ้อฝันและการหลอกลวง มันเป็นการฝันร้ายของมนุษย์

นอกจากนี้จะมีคนที่คิดว่าตนเองเป็น “ผู้รู้” และมาบอกว่า “สังคมนิยมสร้างไม่ได้” เพราะมันล้มเหลวที่รัสเซีย ยุโรปตะวันออก เวียดนาม ลาว หรือจีน และแถมมันเป็นเผด็จการด้วย ใช่ระบบการปกครองและระบบเศรษฐกิจที่เคยมีหรือยังมีอยู่ในประเทศเหล่านั้น มันเป็นเผด็จการที่ไม่มีเสรีภาพ และยิ่งกว่านั้นมันไม่มีความเท่าเทียมด้วย มันเป็นระบบชนชั้นที่กดขี่ขูดรีดพลเมืองในนามของ “สังคมนิยม” โดยพรรคคอมมิวนิสต์ แต่เมื่อเราวิเคราะห์ที่มาที่ไปของระบบเหล่านี้ จะพบว่ามันเกิดขึ้นครั้งแรกในรัสเซียบนความพ่ายแพ้และซากศพของการปฏิวัติ หลังจากที่เลนินเสียชีวิต มันเป็นการสร้าง “ทุนนิยมโดยรัฐ” โดยสตาลิน และในประเทศอื่นๆ หลังจากนั้นก็ลอกแบบกันมา ในจีนมันเป็นการปฏิวัติชาตินิยมของพรรคเผด็จการ และถ้าเราเปรียบเทียบบางเรื่องที่เห็นในเกาหลีเหนือทุกวันนี้ เราจะพบว่าคล้ายๆ ทุนนิยมตลาดเสรีของประเทศไทยอีกด้วย การวิเคราะห์ว่าระบบ “สตาลิน-เหมา” ตรงข้ามกับสังคมนิยม ไม่ใช่สิ่งที่พึ่งพบหลังมันล่มสลาย แต่เป็นการวิเคราะห์ของนักมาร์คซิสต์อย่าง ลีออน ตรอทสกี หรือโทนนี่ คลิฟ หลังสงครามโลกครั้งที่สอง

บางคนอาจมองว่าไม่อยากปฏิวัติล้มทุนนิยม เขาจะ(เพ้อ)ฝันว่าทุนนิยมปฏิรูปให้น่ารักได้ เช่นการมีระบบรัฐสวัสดิการในสแกนดิเนเวียหรืออังกฤษเป็นต้น แต่เราต้องเปิดหูเปิดตาดูว่ากำลังเกิดอะไรขึ้นในประเทศเหล่านั้น เพราะวิกฤตของระบบทุนนิยมโลกในปัจจุบันกำลังกดดันให้รัฐบบาลทุกพรรคเอาใจนาย ทุนเพื่อเพิ่มอัตรากำไร มันแปลว่ารัฐสวัสดิการกำลังถูกทำลายลง สภาพความเป็นอยู่ของพลเมืองแย่ลง และมีการชักชวนให้คนทำงานตีกันเองด้วยลัทธิเหยียดเชื้อชาติ จนในบางประเทศพรรคฟาสซิสต์ก็ขึ้นมามีบทบาทอีก เหมือนหลังวิกฤตที่เกิดก่อนสงครามโลกครั้งที่สอง

ทั้งหมดนี้คือสาเหตุที่สังคมนิยมคือประชาธิปไตยแท้ที่พึงปรารถนา และผมอยากจะชักชวนให้ท่านผู้อ่านร่วมกับเราในองค์กรเลี้ยวซ้าย เพื่อสร้างสร้างสังคมนิยม

(ที่มา)
http://redthaisocialist.com/2011-02-22-09-46-04/419-2013-06-12-06-38-44.html 

Wake Up Thailand

Wake Up Thailand





Wake Up Thailand ประจำวันที่ 19 มิถุนายน 2556 ตอนที่ 2
มาตรา 7 ก็ไม่เอาเเต่จะเอามาตรา 3
http://www.dailymotion.com/user/VoiceTV/1#video=x111cok 
 
Wake Up Thailand ประจำวันที่ 19 มิถุนายน 2556 ตอนที่ 1 
'จำนำข้าว' ถอยไม่ถอย
http://www.dailymotion.com/user/VoiceTV/1#video=x111bzp 
 
Wake Up Thailand ประจำวันที่ 18 มิถุนายน 2556 ตอนที่ 2
ยืนหยัดจำนำข้าว 15,000 เพื่อชาวนาไทย 
http://www.dailymotion.com/user/VoiceTV/1#video=x10zt26 
   
Wake Up Thailand ประจำวันที่ 18 มิถุนายน 2556 ตอนที่ 1
เร่งทำงาน อย่ารอให้เห็ดขึ้น 
http://www.dailymotion.com/user/VoiceTV/1#video=x10zrqm

Divas Cafe

Divas Cafe

 
 
 
Divas Cafe ประจำวันที่ 19 มิถุนายน 2556 
เสรีภาพทุกตารางนิ้วกับพระบนเครื่องบินเจ็ท
http://www.dailymotion.com/user/VoiceTV/1#video=x111eo1 
 
Divas Cafe ประจำวันที่ 18 มิถุนายน 2556

พิศวงสังคมไทย 
http://www.dailymotion.com/user/VoiceTV/1#video=x10zvpv 
 

ครม.ไฟเขียว ลดราคาจำนำข้าวเปลือกเหลือ 1.2 หมื่น/ตัน ด้าน นายกฯ เข้ม 3 มาตราการดูแลเกษตรกร

ครม.ไฟเขียว ลดราคาจำนำข้าวเปลือกเหลือ 1.2 หมื่น/ตัน ด้าน นายกฯ เข้ม 3 มาตราการดูแลเกษตรกร

อ หวาน เวทีภปช 18 6 2013

https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=CeZNFohr_Gg

ครม.ไฟเขียว ลดราคาจำนำข้าวเปลือกเหลือ 1.2 หมื่น/ตัน 
http://www.matichon.co.th/news_detail.php?newsid=1371625998&grpid=03&catid&subcatid 

ใบตองแห้ง

 

ถ้าคิดจะเอาบุญทรงเป็นแพะคนเดียว ผมว่าเอาไม่อยู่ครับ รัฐบาลถึงจุดนับถอยหลังของจริงเสียแล้ว

เพื่อนในสายข่าวเศรษฐกิจบอกว่า วันนี้ โรงสีหยุดรับซื้อรับจำนำข้าวหมดทั่วประเทศ รถเกี่ยวข้าวก็หยุดเดินเครื่อง ชาวนาเคว้งคว้าง

การยอมยกธงขาว 1 ในนโยบายสำคัญที่สุด ไม่สามารถหยุดการโจมตีได้ จะทำให้รัฐบาลมีแต่ถูกกระหน่ำซ้ำเติม ถูกต้อนเข้ามุม ด้วยวิธีการสร้างกระแสรายวันอย่างที่พูดไปแล้ว เดี๋ยว 2.6 แสนล้าน เดี๋ยวข้าวเน่า เดี๋ยวข้าวหาย 3 ล้านตัน สารพัดจะสรรหามาเล่น หยุดจำนำก็จะว่ามีพิรุธ

คุณจะถูกสร้างจินตนาการผ่านกระแสสื่อ ให้ย่ำแย่พ่ายแพ้ลุกลาม เงินกู้ระบบน้ำ 3.5 แสนล้านก็จะถูกกดดันให้หยุดเป็นกรณีต่อไป เมื่อรัฐบาลถูกต้อนให้ช้ำ ก็เป็นโอกาสของตุลาการภิวัตน์ ปปช.จะยื่นตีนเข้ามากระทืบ ศาล รธน.จะฉวยโอกาสยับยั้งการแก้ รธน.

เขาไม่รัฐประหารหรอก แต่จะบีบให้รัฐบาลเข้าทางตันไปเรื่อยๆ ใช้สื่อ ฝ่ายค้าน อยู่ด้านหนึ่ง ใช้ตุลาการภิวัตน์ลิดรอนอีกด้านหนึ่ง สุดท้ายก็จะทำอะไรไม่สำเร็จสักอย่าง ทั้งแก้ รธน.ทั้งนโยบายเศรษฐกิจ เขาจะเล่นงานจนน่วม แล้วค่อยเลือกว่าดาบสุดท้ายจะทำลายอย่างไร

วัฒนะ วรรณ

สิ่งนี้ไม่ใช่สิ่งที่น่าแปลกใจ ประเด็นไม่ได้อยู่ที่ขาดทุน เพราะการดำเนินนโยบายรัฐ ตามทฤษฎีเคนส์ นั่นย่อมขาดทุนอยู่แล้ว เช่น โครงการก่อสร้างโครงสร้างพื้นฐานต่างๆ อันนั้นก็ขาดทุน แต่โดยภาพรวมเป็นการใส่เงินเข้าไปในระบบเศรษฐกิจ ส่วนเงินนั้นจะตกถึงใครก็ขึ้นอยู่กับวิธี การเป็นสำคัญ เช่น กรณีรับจำนำข้าว ผลประโยชน์อาจจะตกถึงเกษตรกรมากหน่อย และนี่คือเหตุผลสำคัญว่า ทำไมถึงต้องปรับลดราคารับจำนำลง

การจะเข้าใจเรื่องนี้ต้องนำแนวคิดเศรษฐศาสตร์การเมืองมาร์คซิสต์ และแนวคิดแบบชนชั้นมาอธิบาย ถึงจะเห็นภาพ

การเอาเงินใส่เข้าไปในระบบรับจำนำ เพื่อให้ถึงมือชาวนา นั่นรัฐจำเป็นต้องหาเงินมาใส่ วิธีการหาเงินของรัฐมีมากมายหลายวิธี แต่ปลายทางสุดท้ายก็ต้องพึ่งพิงการจัดเก็บภาษี ดังนั้นถ้าจะให้โครงการเช่นนี้ หรือโครงการอื่นๆ มีประสิทธิภาพเพิ่มสงเสริมการกินดีอยู่ดีของคนยากคนจน รัฐจะต้องใส่เพิ่มเข้าไปในระบบ และสุดท้ายต้องเพิ่มรายได้เข้ารัฐ โดยการเพิ่มภาษี โดยเฉพาะการเพิ่มภาษีกับภาคธุรกิจและภาษีรายได้ของคนรวยมากๆ แต่ที่ผ่านมา รัฐบาลเพื่อไทยทำในสิ่งตรงข้าม คือไปลดภาษีจากธุรกิจ ซึ่งนั่นทำให้รายได้รัฐไม่ได้เพิ่มขึ้น และในระยะยาว การเอาเงินมาอุดหนุนคนจนมากๆ จะไปบั่นทอนงบประมาณที่ใช้สำหรับคนรวยๆ และทหาร เป็นต้น

และนี่คือจุดอ่อนของนโยบายประชานิยมที่องค์กรเลี้ยวซ้ายเคยวิเคราะห์ไว้ เมื่อสมัยไทยรักไทย ถ้าไม่การปฏิรูประบบภาษีนโยบายนี้จะมีขีดจำกัดสูงมาก เราจึงเสนอให้มีการปฏิรูปภาษีจัดเก็บในอัตราก้าวหน้า กล่าวคือ ใครมีมากจ่ายมาก ใครมีน้อยจ่ายน้อย หรือไม่ต้องจ่าย เพื่มนำเงินมาจัดรัฐสวัสดิการ เพิ่มคุณภาพชีวิตประชาชนให้เท่าเทียมกัน 

ที่นี่ความจริง

ที่นี่ความจริง

ที่นี่ความจริง 17 6 2013

ฉีกหน้ากาก ปรส.
http://www.youtube.com/watch?v=KCaD81NbI_I 

ที่นี่ความจริง 18 6 2013

ฉีกหน้ากาก ปรส.
http://www.youtube.com/watch?v=7KM256zaxJ0&feature=share

มะงุมมะงาหราไปข้างหน้า แต่ไม่ถอย

 

โดย อ.นิธิ เอียวศรีวงศ์

กรณีที่กลุ่มคนเสื้อแดงประมาณ 500 คน พากันไปคุกคามเวที "เดินหน้าผ่าความจริง" ของ ปชป.ที่ลำพูนในวันที่ 8 มิ.ย. คุณสมบัติ บุญงามอนงค์ ได้แสดงความเห็นคัดค้านไว้อย่างดีในเฟซบุ๊กของเขา ผมเห็นด้วยกับคุณสมบัติอย่างเต็มที่ และไม่มีอะไรจะกล่าวเสริมไปกว่านั้น

แต่เบื้องหลังการกระทำที่ "น่ารังเกียจ น่าขยะแขยง" นี้ เท่าที่ผมพยายามสืบมาได้นั้นน่าสนใจ เพราะสะท้อนพัฒนาการของขบวนการคนเสื้อแดง อย่างน้อยก็ในจังหวัดภาคเหนือ

(ที่มา)

http://www.prachatai.com/journal/2013/06/47262