การปรองดองจอมปลอม ทรยศต่อวีรชน
โดย ใจ อึ๊งภากรณ์
หลัง
ชัยชนะของพรรคเพื่อไทยในการเลือกตั้งที่ผ่านมา ความจริงเรื่อง “การปรองดอง”
เห็นได้อย่างชัดเจน
คือมันเป็นการทรยศต่อวีรชนเสื้อแดงที่เสียสละเลือดเนื้อในการต่อสู้กับ
อำมาตย์ และเป็นการทรยศต่อนักโทษการเมืองเสื้อแดง รวมถึงนักโทษ 112 ด้วย
การปรองดองบนซากศพวีรชนและบนความปวดร้าวของนักโทษครั้งนี้
มาจากข้อตกลงระหว่างทักษิณกับฝ่ายทหาร
มีการตกลงกันว่าจะไม่มีการเปลี่ยนแปลงในสถานภาพของสถาบันกษัตริย์
ไม่แก้/ยกเลิกกฏหมายเผด็จการ 112 ไม่ปฏิรูประบบศาล
ไม่ปล่อยนักโทษการเมือง
และจะไม่มีการนำฆาตกร(ใจหมา)ที่ฆ่าประชาชนเสื้อแดงมาขึ้นศาล
ในข้อตกลงนี้ทางทหารก็จะปล่อยให้รัฐบาลยิ่งลักษณ์อยู่ต่อไป
ในแง่หนึ่งรัฐบาลนี้เป็นประโยชน์กับทหารมากกว่ารัฐบาลประชาธิปัตย์
เพราะสามารถคุมเสื้อแดงส่วนใหญ่ได้ผ่านแกนนำ นปช.
ส่วนทักษิณและพรรคพวกมีความหวังว่าอดีตนายกจะได้กลับเมืองไทยในอนาคตอันใกล้
ทั้งๆ
ที่นักวิชาการไทยและตะวันตกจำนวนมากหลงเชื่อว่ากษัตริย์ไทยมีอำนาจสั่งการ
และแทรกแซงการเมือง ไม่ว่าจะโดยตรงหรือผ่าน “เครือข่ายกษัตริย์”
แต่ในความเป็นจริงกษัตริย์ไทยเป็นคนอ่อนแอไร้อำนาจและถูกใช้โดยทหาร
ข้าราชการชั้นสูงและนายทุนมาตลอด
มีการเชิดชูและสร้างกษัตริย์ขึ้นมาให้ดูเหมือนมีอำนาจ
แต่มันเป็นภาพหลอกลวงเพื่อสร้างความชอบธรรมให้กับชนชั้นปกครองไทยต่างหาก
วิกฤตและความขัดแย้งในสังคมไทยไม่ใช่ความขัดแย้งระหว่างฝ่ายกษัตริย์กับ
ทักษิณแต่อย่างใด
แต่เป็นความขัดแย้งระหว่างนักการเมืองที่สร้างอำนาจผ่านการเลือกตั้ง
กับทหารและข้าราชการที่ไม่มีฐานจากการเลือกตั้ง
และทั้งสองฝ่ายพยายามหาความชอบธรรมจากการใช้กษัตริย์
ขบวนการเสื้อแดงมีความสัมพันธ์เชิงวิภาษวิธีกับทักษิณ
คือส่วนใหญ่รักทักษิณเพราะเห็นด้วยกับนโยบายการเมือง
แต่ในขณะเดียวกันคนเสื้อแดงมีเป้าหมายในการต่อสู้ของตนเองด้วย
คือสู้เพื่อประชาธิปไตยและความยุติธรรมและความเท่าเทียมทางสังคม ซึ่งไม่ใช่เป้าหมายของทักษิณและพรรคเพื่อไทย
แต่ถ้าเป้าหมายของเสื้อแดงนี้จะบรรลุความสำเร็จ
เสื้อแดงก้าวหน้าจะต้องรวมตัวกันเป็นองค์กรทางการเมืองที่อิสระจากพรรคเพื่อไทยและแกนนำ นปช. เพื่อผลักดันข้อเสนอของนิติราษฏร์
เพื่อให้มีการปล่อยนักโทษการเมือง
และเพื่อให้มีการนำทหารและนักการเมืองที่ฆ่าประชาชนมาลงโทษ
(ที่มา)
http://redthaisocialist.com/2011-01-20-12-41-04/380-2012-10-29-19-31-49.html
