ใบตองแห้ง Baitonghaeng
พลันที่ญาติวีรชนพฤษภา 53 อันมีแม่น้องเกด กับพ่อน้องเฌอ เป็นหัวเรี่ยวหัวแรง ออกมาเสนอร่าง พ.ร.บ.นิรโทษกรรมฉบับญาติวีรชน ก็เกิดความขัดแย้งตอบโต้กับวรชัย เหมะ อ.ธิดา และหมอเหวง โตจิราการ ทั้งในเฟซบุคและในหน้าสื่อ ซึ่งได้โอกาส “เสี้ยม” อย่างสนุกสนาน กระทั่งพรรคประชาธิปัตย์ ยังออกมา “สนับสนุน” ร่างของญาติวีรชน (แต่ไม่สนับสนุนจริงเพราะละเลยสาระสำคัญ)
การตอบโต้กันด้วยท่าทีที่รุนแรง และมีกองเชียร์ทั้งสองฝ่ายนี้ ไม่เป็นผลดีเลยต่อการผลักดันให้นิรโทษกรรมนักโทษการเมืองโดยเร็ว
กรณีนี้มีหลายประเด็นที่ควรแยกแยะทำความเข้าใจ
1.ความไม่ไว้ใจนักการเมือง
การนิรโทษกรรมมวลชนเสื้อแดงที่ถูกจับกุมคุมขัง จำเป็นต้องอาศัยจังหวะทางการเมือง ไม่ใช่มีอำนาจแล้วทำได้ทันที ฉะนั้นการที่บอกว่ารัฐบาลต้องทำเรื่องอื่นก่อน หรือต้องคำนึงถึงเสถียรภาพรัฐบาลด้วย แรกๆ ก็มีเหตุผล
แต่เมื่อเวลาผ่านไป 2 ปี รอแล้วรอเล่า มีจังหวะที่น่าจะทำหลายครั้งแต่ไม่ทำ มวลชนก็รู้สึกว่ารัฐบาลและพรรคเพื่อไทยไม่ให้ความสำคัญ หนำซ้ำยังมีความพยายามจะสอดแทรก พ.ร.บ.ปรองดอง นิรโทษเหมาเข่ง ทั้งทักษิณและผู้รับผิดชอบการปราบปรามประชาชนเมื่อปี 53 อยู่เสมอ
เมื่อปี 55 พรรคเพื่อไทยประกาศผลักดันแก้ไขมาตรา 291 แก้รัฐธรรมนูญทั้งฉบับ ก่อนนิรโทษกรรม ซึ่งไม่ว่ากัน แต่แล้วก็ถูกคว่ำทั้งกระดาน เพราะดันร่าง พ.ร.บ.ปรองดองเข้ามาแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย (และยังคาอยู่ในสภาจนบัดนี้)
หลังจากนั้นจึงเกิดกระแสผลักดันให้นิรโทษกรรมมวลชนก่อน จนเกิดร่าง พ.ร.บ.นิรโทษกรรมฉบับวรชัย เหมะ ผ่านมติพรรค ให้เข้าสภาเป็นวาระแรก หลังเปิดสภาเดือนสิงหาคม
(อ่านต่อ)
http://www.voicetv.co.th/blog/1570.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น