ธาตุแท้ของประชาธิปไตย: Majority Rule/Minority Rights

 

 


ปรากฏการณ์ "อาหรับ สปริง (ฤดูใบไม้ผลิของชาวอาหรับ)" ตั้งแต่ปลายปี 2553 คือการขับไล่ผู้เผด็จการที่ฉ้อฉลออกจากอำนาจการปกครองที่ยึดครอง โดยยาวนานอาศัยความกลัวเป็นเครื่องมือ

อาหรับ สปริงนี้ ประชาชนอาหรับที่ลุกฮือกันขึ้นมาล้มล้างรัฐบาลเผด็จการได้สลัดทิ้งความกลัว และพร้อมที่จะสู้ตายซึ่งลงคนไม่กลัวตายแล้วก็ยากที่อำนาจเผด็จการจะดำรงอยู่ ได้แม้แต่ในประเทศอิสราเอลเอง ซึ่งเป็นศัตรูไม้เบื่อไม้เมากับกลุ่มประเทศอาหรับก็ได้รับอิทธิพลจาก ปรากฏการณ์อาหรับ สปริงเต็มๆ เหมือนกันทั้งๆ ที่ประเทศอิสราเอลนี้จัดได้ว่าเป็นประเทศประชาธิปไตยที่แท้จริงประเทศหนึ่ง ในปัจจุบัน (สำหรับคนยิวเท่านั้นนะครับ) ซึ่งตรงกันข้ามกับกลุ่มประเทศอาหรับส่วนใหญ่ที่เป็นเผด็จการกับประชาชนทั่ว ไปถ้วนหน้า
 
ชาวยิวมีอยู่หลายพวกนะครับไม่เหมือนกัน เกลียดกันเป็นศัตรูกันเยอะไป ไม่มีคนกลุ่มไหน ชาติไหนหรือศาสนาไหนหรอกครับที่มีความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน เพราะคนทุกกลุ่ม ทุกชาติ ทุกศาสนานั้นจะมีการขัดแย้งภายในกันเอง ต่างความเห็น ต่างความเชื่อ ต่างวิธีการนั้นมักจะทะเลาะกัน หากทะเลาะกันมากเข้าและขัดผลประโยชน์กันด้วยแล้วก็อาจถึงกับฆ่ากันหรือรบกัน จนเป็นสงครามกลางเมืองได้ ซึ่งก็เกิดขึ้นให้เห็นอยู่เสมอ

แม้ว่าพวกคนยิวเพิ่งร่วมกันตั้งประเทศอิสราเอลขึ้นมาเมื่อ 60 กว่าปีมานี้ ก็มีความรังเกียจเดียดฉันท์ระหว่างกันมากทำนอง "พวก ฉันดีกว่าพวกเธอ พวกฉันรักพระผู้เป็นเจ้ามากกว่าพวกเธอ พวกฉันเป็นชาวยิวแท้ๆ ส่วนพวกเธอเป็นพวกยิวที่ชำรุดไม่ใช่ชาวยิวที่สมบูรณ์" กล่าวคือพวกยิวหัวโบราณที่มีชื่อว่า Haredi Jew ซึ่งถือว่าพวกตนเป็นพวกที่ปฏิบัติตนตามแบบแผนของพระผู้เป็นเจ้ากำหนดมาผ่าน ทางโมเสสที่เขียนอยู่ในคัมภีร์ทอราห์ (พระคัมภีร์เก่าที่ทางพวกคริสต์และมุสลิมก็ยังเชื่อถืออยู่)


(อ่านต่อ)
http://www.matichon.co.th/news_detail.php?newsid=1326286884&grpid=&catid=02&subcatid=0207