แถลงการณ์องค์กรเลี้ยวซ้าย วันแรงงานสากล วันแรงงานประชาธิปไตย ปล่อยนักโทษการเมือง

แถลงการณ์องค์กรเลี้ยวซ้าย วันแรงงานสากล วันแรงงานประชาธิปไตย ปล่อยนักโทษการเมือง

 

วันที่หนึ่งพฤษภาคมมีความสำคัญสองประการคือ

1. เป็น วันของผู้ทำงาน วันของชนชั้นกรรมาชีพ ไม่ว่าจะเป็นลูกจ้างแบบไหน ในห้องแอร์ หรือในโรงงาน ข้าราชการ หรือพนักงานรัฐวิสาหกิจ เป็นวันของสหภาพแรงงาน ซึ่งเป็นองค์กรจัดตั้งของผู้ทำงาน สรุปแล้วมันเป็นเรื่อง “ชนชั้น” เพราะ ในโลกของทุนนิยมปัจจุบัน มีกลุ่มคนสองชนิดคือ คนทำงาน(ภาคเมืองและภาคเกษตร) กับคนที่เป็นกาฝาก กินอยู่มีสุขจากการทำงานของคนอื่น ชนชั้นนายทุน – ตัวร้ายสุดในไทยคือพวกอำมาตย์ซึ่งเป็นชนชั้นนายทุนหัวเก่า

2. เป็น วันที่เน้นความสมานฉันท์สากล เป็นการประกาศว่าเราคนทำงาน ไม่ว่าจะสัญชาติเชื้อชาติใด มีผลประโยชน์ร่วมกันข้ามพรมแดนซึ่งเป็นแนวคิดที่ไปชนกับความคิดอำมาตย์ในไทย ที่พยายามยัดความคิด “ชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์” ใส่ หัวเรา เพื่อให้เรามองว่าแค่เป็นไทยด้วยกันก็เหมือนกันหมด ทั้งนี้เพื่อปกปิดความเหลื่อมล้ำทางอำนาจและฐานะเศรษฐกิจที่ดำรงอยู่ นี่คือสาเหตุที่อำมาตย์ชอบพูดว่า “วันที่ ๑ พฤษภา เป็นวันแรงงานแห่งชาติ”

ทำไมคนทำงานหรือกรรมาชีพทั่วโลกจึงมีผลประโยชน์ร่วมกัน?

แค่ดูผิวเผินก็จะเห็นว่าในวิกฤตเศรษฐกิจโลกปัจจุบัน คนที่ต้องรับเคราะห์มากที่สุดจากการตกงานคือ “เรา” แต่คนที่คุมเศรษฐกิจและทำให้มันพังเป็น “เขา” ไม่ ว่าคุณจะทำงานในโรงงานที่อยุธยาหรือภาคตะวันออก หรือที่สหรัฐ อังกฤษ ญี่ปุ่น เกาหลี หรือมาเลเซีย พวกที่คุมเศรษฐกิจกำลังทำลายชีวิตของคนด้วยการเลิกจ้าง ในขณะเดียวกันพวกข้างบนก็ยังมีความสุขและรายได้

มัน ไม่ใช่เรื่องใหม่สำหรับไทย การปฏิวัติ ๒๔๗๕ เกิดจากการที่รัฐบาลสมบูรณาญาสิทธิราชย์ บริหารเศรษฐกิจท่ามกลางวิกฤตโลก โดยรักษาผลประโยชน์ของราชวงศ์ คนอื่นต้องถูกตัดเงินเดือนและขึ้นภาษี ต่อมาในวิกฤตปี ๒๕๔๐ รัฐบาลประชาธิปัตย์ ใช้เงินเราอุ้มบริษัทไฟแนนส์และธนาคาร เพื่อปกป้องคนรวย ในขณะที่คนงานและคนจนยากลำบาก นี่คือที่มาของนโยบายประชานิยมของ ไทยรักไทย ที่พยายามลดความเหลื่อมล้ำระดับหนึ่ง แต่ในขณะเดียวกัน นโยบายแปรรูปรัฐวิสาหกิจและการเซ็นสัญญาค้าเสรีของ ไทยรักไทย ซึ่งสืบทอด/ต่อยอดมาจากประชาธิปัตย์และรัฐบาลอื่นๆ ก็สร้างปัญหาให้คนทำงานมากมาย

ใครๆ ก็รู้ว่า ไทยรักไทย เป็นพรรคของนายทุนซีกหนึ่ง ไม่ใช่พรรคของคนทำงาน แต่ไทยรักไทย พร้อมจะทำให้สังคมทันสมัย และให้คนจนมีส่วนในสังคมมากขึ้น ซึ่งแปลว่าต้องลดความเหลื่อมล้ำ แค่ นี้พวกอำมาตย์ก็ไม่พอใจ อย่างไรก็ตามเราคงไม่แปลกใจว่า ไทยรักไทย มีความขัดแย้งในตัวระหว่างผลประโยชน์นายทุนซีก ไทยรักไทย และผลประโยชน์คนทำงาน และนี่คือสาเหตุที่คนเสื้อแดงก้าวหน้าและนักประชาธิปไตยแรงงาน ในปัจจุบันต้องผลักดันให้ไทยมีรัฐสวัสดิการ “ถ้วนหน้า-ครบวงจร-และจากการเก็บภาษีจากคนรวย”

นอกจากเรื่องเศรษฐกิจแล้ว เราไม่ควรมองข้ามเรื่องการเมือง เพราะเศรษฐกิจกับการเมืองเป็นเรื่องเดียวกัน

ชน ชั้นกรรมาชีพทั่วโลกมีผลประโยชน์ร่วมกันในการสร้างประชาธิปไตย และผู้ที่พยายามขัดขวางประชาธิปไตยและเสรีภาพของคนชั้นล่าง ล้วนแต่เป็นพวก อำมาตย์ พวกทหาร และพวกนายทุนใหญ่หัวเก่า สามพวกนี้เป็นกลุ่มเดียวกัน มันไม่มีศักดินาแล้วเพราะถูกยกเลิกไปตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ ๕ นอกจากนี้ยังมีพวกชนชั้นกลางประเภทที่เห็นแก่ตัวที่เป็นอุปสรรค์ต่อ ประชาธิปไตย เช่นมวลชนของพันธมิตรฯ สลิ่มเสื้อหลากสี

วัน แรงงานสากล จึงต้องเป็นวันของแรงงานที่รักประชาธิปไตย ต้องการเห็นความเท่าเทียมทางเศรษฐกิจและการเมือง และเราจะต้องต่อสู้กับอิทธิพลเสื้อเหลืองในขบวนการแรงงานอย่างเอาจริงเอาจัง เพราะพวกอำมาตย์พยายามมาตลอดที่จะทำลายจิตสำนึกทางชนชั้นของคนทำงาน เขาพยายามจะสอนให้เราเชื่องและจงรักภักดีต่ออำนาจเขา คนงานจะได้เป็นทาส และเราจะเห็นพวกสหภาพแรงงานเสื้อเหลืองบางกลุ่มบนท้องถนนในวันแรงงาน เราจึงต้องทำให้ขบวนการแรงงานเป็นแดง

ข้อเรียกร้องของขบวนการแรงงานประชาธิปไตย ปัจจุบันคือ

หนึ่ง ปล่อยนักโทษการเมืองทุกคน ทันที โดยไม่มีเงื่อนไข เพราะไม่ควรมีใครต้องติดคุยด้วยการออกมาเรียกร้องประชาธิปไตย หรือมีความคิดทางการเมืองที่แตกต่าง

สอง ต้องสร้างสังคมไทยให้เป็น “รัฐสวัสดิการ” โดยเก็บภาษีสูง จากคนรวยมากๆ โดยเฉพาะพวก“อำมาตย์” เพราะภาษีที่เก็บจากคนเหล่านี้ มันมาจากการทำงานของคนทำงานแต่แรก แต่ถูกขโมยไปภายใต้อิทธิพลการบริหารรัฐของทุนนิยม

www.turnleftthai.blogspot.com 

(ที่มา)
http://redthaisocialist.com/2011-02-22-09-46-04/341-2012-04-30-17-22-44.html