มันจบแล้วเมื่อเบื้องบนสั่งห้ามคนยากจนชนะคดี(ถ้าเราอยากพลิกประวัติศาสตร์เราต้องช่วยกันแชร์ออกไปเพื่อเปิดโปง)
ไปขึ้นศาลแรงงานเรื่องการฟ้องคดีคนงานถูกลอยแพเพราะโรงงานน้ำท่วมตอนนี้ กลับมาออฟฟิตเลยอยากเขียนนิยายซะเรื่องก่อนเขียนบทความเรื่องนี้ต้องขอบอก ก่อนว่าเมืองไทยมีกฎหมายละเมิดอำนาจศาลอยู่เพราะฉะนั้นห้ามประชาชนวิจารณ์ ศาลเพราะงั้นผมจะขอยกตัวอย่างถึงประเทศสารขันต์แห่งหนึ่งซึ่งมีประชาชน 66 ล้านคน
โดยขอบอกก่อนว่าทุกสิ่งที่พูดถึงไม่ ใช่ประเทศไทยล้านเปอร์เซ็นครับเพราะพูดหรือแสดงออกไม่ได้เนื่องจากกลัวติด คุกครับมีทนายท่านหนึ่งนำคดีคนงานถูกเลิกจ้างจากน้ำท่วมโรงงานมาฟ้องศาล โดนเมื่อศึกษาข้อเท็จจริงแล้วปรากฎดังนี้ว่า
บริษัท ที่ปิดกิจการเพราะน้ำท่วมได้ทำประกันภัยไว้ถึงขนาดหากถูกปรับเพราะส่งมอบ สินค้าล่าช้าบริษัทประกันภัยก็จ่าย จึงเรียกได้ว่าแม้น้ำจะท่วมเครื่องจักรทั้งหมดแต่ก็สามารถฟื้นฟูจากเงิน ประกันได้100เปอร์เซ็น อีกทั้งบริษัทก่อนน้ำท่วมก็ทำกำไรมาหลักเกือบๆพันล้านเป็นกำไรสะสมไว้อยู่ แล้ว แต่คนงานรู้มาว่าบริษัทมีนโยบายจะย้ายฐานการผลิตไปต่างประเทศเนื่องจากต้น ทุนในประเทศอื่นถูกกว่าประเทศสารขันต์ และล่าสุดประเทศสารขันต์ก็ประกาศเพิ่มค่าจ้างและค่าเชื้อเพลิงพลังงานทุก ด้านซึ่งส่งผลโดยตรงต่อต้นทุนการผลิต
แต่การจะอยู่ๆย้ายโรงงานไปเลยก็ไม่สามารถทำได้ง่ายๆเพราะไหนจะปัญหาการเลิก จ้างคนงานที่หากถูกฟ้องฐานเลิกจ้างโดยไม่เป็นธรรมต่อลูกจ้างล่ะก็ต้องจ่าย เงินเยอะและค่าใช้จ่ายในการขนย้ายก็มหาศาลเมื่อวันหนึ่งรัฐบาลของประเทศสาร ขันต์เกิดน้ำท่วมเป็นภัยพิบัติทางธรรมชาติที่เลี่ยงไม่ได้เมื่อเกิดอาการเอา น้ำอยู่จนน้ำแตกมาท่วมกันไปทั่วถึงทุกโรงงานในประเทศสารขันต์อ้าวไหนๆก็ท่วม โรงงานแล้วก็ได้ประกันภัย เออดีเว้ยย้ายไปลงทุนประเทศอื่นดีกว่าเพราะอยู่ต่อไปก็กำไรน้อย
เอา ล่ะพี่น้องสารขันต์เมื่อเจอนักลงทุนที่มองผลกำไรมากกว่าชีวิตจิตใจของคนงาน ซึ่งเป็นขี้ข้าเงินน้อยที่ผลิตผลกำไรมหาศาลให้มาโดยตลอดก็รู้สึกว่าการกระทำ ของบริษัทไม่เป็นธรรมกับ คนงานเลยซักนิด เพราะเมื่อตกงานแล้วคนงานก็จะไปหางานใหม่ได้ง่ายๆก็ยากยิ่งแต่ขณะเดียวกัน บริษัทกับหอบเงินประกันหนีไปเปิดโรงงานใหม่เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นสิ่งที่ คนงานทำได้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น