แด่ สมยศ พฤกษาเกษมสุข
และผองเพื่อนผู้ตกเป็นเหยื่อ ม.112 ทุกคน
ที่ยืนหยัดต่อสู้เพื่อ ‘ความเป็นคน’
ของประชาชนผู้เป็นเจ้าของอำนาจที่แท้จริง
โดย อ.สุรพศ ทวีศักดิ์
กลุ่มพุทธศาสน์ของราษฎร
(อ่านต่อ)
โดย อ.สุรพศ ทวีศักดิ์
กลุ่มพุทธศาสน์ของราษฎร
รัฐธรรมนูญแห่ง ‘ระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข’
ของไทยบัญญัติว่า ‘พระมหากษัตริย์ทรงเป็นพุทธมามกะ’
และตามจารีตประเพณีที่มีมานานพระมหากษัตริย์ก็ครองราชย์ภายใต้
‘ความชอบธรรม’ ตามพระบรมราชโองการของรัชกาลปัจจุบันที่ว่า
“เราจะครองแผ่นดินโดยธรรมเพื่อประโยชน์สุขแห่งมหาชนชาวสยาม” ซึ่งคำว่า
“โดยธรรม” นั้น
ก็เป็นที่ทราบกันโดยทั่วไปทั้งจากการเทศนาของพระสงฆ์ในวัดต่างๆ ทั่วประเทศ
การศึกษาในระบบทุกระดับ การประชาสัมพันธ์ผ่านสื่อทุกรูปแบบว่า หมายถึง
“ทศพิธราชธรรม” อันเป็นหนึ่งใน “ชุดคุณธรรมของผู้ปกครอง”
ตามคำสอนของพุทธศาสนา
แสดงให้เห็นว่า
แม้สังคมไทยจะเปลี่ยนการปกครองจากสมบูรณาญาสิทธิราชย์มาเป็นประชาธิปไตยที่
มีสถาบันกษัตริย์อยู่ใต้รัฐธรรมนูญในปี 2475 แต่ “ความชอบธรรม”
ของสถาบันกษัตริย์ยังอ้างอิงชุดคุณธรรมของผู้ปกครองตามคำสอนของพุทธศาสนา
อยู่เช่นเดิม
คำถามจึงมีว่า
ชุดคุณธรรมของผู้ปกครองตามคำสอนของพุทธศาสนาดังกล่าวสอดคล้อง
หรือไปด้วยกันได้กับหลักเสรีภาพ ความเสมอภาคตามระบอบประชาธิปไตยหรือไม่?
ขอให้ลองพิจารณาเนื้อหาของชุดคุณธรรมของผู้ปกครองตามคำสอนของพุทธศาสนา
ดังต่อไปนี้ (คัด/ตัดทอนบางส่วน จากพจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม ของ
ป.อ.ปยุตฺโต)
(อ่านต่อ)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น