หน้าเว็บ

วันพุธที่ 20 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556

ทำไมต้องถอนทหารออกจากภาคใต้

ทำไมต้องถอนทหารออกจากภาคใต้ 



แนวทางแก้ปัญหาจึงต้องเริ่มจากรัฐไทย ที่มีอำนาจเหนือกว่า และเป็นผู้ก่อปัญหาแต่แรก แสดงความจริงใจที่จะยอมรับความผิดของตนเองที่มี และสร้างบรรยากาศพื้นที่เสรีภาพ ประชาธิปไตย ให้เกิดขึ้นอย่างเป็นรูปธรรมในพื้นที่ มันจะมีวิธีการอื่นใด นอกจากจะต้องถอนทหารออกจากพื้นที่อีกละ

โดย วัฒนะ วรรณ


ช่วงหลายวันมานี้ ผมนั่งอ่านคอมเม้น ในที่ต่างๆ ที่เกี่ยวกับเหตุการณ์ในภาคใต้ ด้วยใจหนึ่งก็คิดอยู่แล้วว่า คอมเม้นเหล่านี้ จะมีอารมณ์และความคิดอย่างไร แต่ก็อยากจะรู้ อยากจะฟัง เพื่อยืนยันในความคิดเรา เมื่อได้ฟัง ได้อ่านแล้ว ผมก็คิดว่า ถ้าคนในสังคมไทย ยังมีแนวคิดชาตินิยม เช่นนี้แล้ว อยากที่ปัญหาภาคใต้ จะยุติได้ เพราะส่วนหนึ่งของปัญหาภาคใต้ ก็มาจากแนวคิดที่แสดงออกตามคอมเม้น เหล่านี้ แต่ข้อคอมเม้นเหล่านั้น ก็ไม่ใช่ภาพสะท้อนของคนในสังคมไทยทั้งหมด ที่มีความก้าวร้าว เช่นว่านี้ ซึ่งผมเดาว่าพวกคอมเม้นเหล่านั้น ก็คงจะเป็นพวกที่สนับสนุนระบบอำมาตย์ สนับสนุนทหารที่ทำรัฐประหาร สนับสนุนการฆ่าเสื้อแดง และผมก็ยังเชื่อมั่นว่าประชาชนในขบวนการประชาธิปไตย ที่ต่อสู้มายาวนานหลายปี จะพยายามถกเถียงแลกเปลี่ยนกัน หาทางออกให้กับปัญหาชายใต้ ภายใต้ความเข้าใจที่จะยืนเคียงข้างผู้ถูกกดขี่ในพื้นที่ ที่ลุกขึ้นต่อสู้กับอำนาจรัฐที่ไม่เป็นธรรม

แต่ก็พอจะเข้าใจได้ว่า คนที่รักความเป็นธรรม ก็อาจจะใช้แนวคิดชาตินิยม มาใช้อภิปรายในเรื่องนี้ เพราะแนวคิดชาตินิยม ที่ถูกปลูกฝังมานาน ไม่สามารถสลัดออกได้ง่ายๆ ภายในไม่กี่วัน เพราะการปลูกฝังอาจจะนับได้ตั้งแต่การสร้างรัฐชาติ สมัยใหม่ ยุค ร. 5 ก็น่าจะได้ จนคนรุ่นหลังๆ ก็พลอยคิดเอาว่า ชาติ เป็นสิ่งธรรมชาติ เอกลักษณ์ของชาติไทย ก็เป็นสิ่งธรรมชาติ แล้วเราก็สนับสนุนความเป็น ชาติไทย แบบนี้ ที่เป็นทั้ง รูปแบบการเมือง สังคม วัฒนธรรม ไปครอบหัวคนทุกคน ในแผ่นดินนี้ ที่เรียกว่ารัฐชาติไทย ภายใต้ความมั่นคงแห่งรัฐ ที่แผ่นดินไทยไม่สามารถแบ่งแยกได้แม้แต่ตารางนิ้วเดียว ใครสยบยอม ก็อยู่ได้ ใครคิดท้าทายก็ต้องฆ่ามัน หรือไล่มันไปอยู่ประเทศอื่น ซึ่งสิ่งเหล่านี้มันเป็นเรื่องเดียวกันทั้งหมด มันมาจากกรอบแนวคิดเดียวกัน มันมาจากรากปัญหาเดียวกัน ทั้งเรื่องประชาธิปไตย ลัทธิอำมาตย์ ลัทธิทหาร และปัญหาภาคใต้

ส่วนนักสิทธิมนุษยชนทั้งหลาย หรือนักกิจกรรม ที่อ้างว่าตนก้าวหน้า ศึกษา อ่านหนังสือมาเยอะ แล้วแสดงท่าทีสนับสนุนทหาร เนื่องด้วยเห็นใจผู้บริสุทธิ์ ที่ต้องตายไปด้วยน้ำมือของกลุ่มกบฏ หาได้ก้าวหน้าอะไรทั้งสิ้น เพียงแค่หยิบเอาจิตสำนึกพื้นฐานของมนุษย์ที่ไม่อยากเห็นใครต้องเสียชีวิต มาฉาบตัวเองให้ดูดี มีความก้าวหน้าอยู่เท่านั้นเอง แต่เบื้องลึกของพวกเขา ก็คือให้คงสภาพรัฐทหารในภาคใต้ ไว้เช่นเดิม

ปัญหาภาคใต้ ถ้าใช้สายตามองแต่เพียงปรากฏการณ์รายวัน ยากที่จะแสวงหาทางออกได้ และยิ่งใช้กรอบแนวคิดชาตินิยม ก็ยิ่งสร้างความซับซ้อน หาทางออกแทบไม่เจอ เพราะรัฐไทยเข้าไปกดขี่ข่มเหงประชาชนในพื้นที่มานาน และเมื่อประชาชนในพื้นที่ลุกขึ้นกบฏต่อรัฐไทย โดยใช้การจับอาวุธขึ้นสู้ ตอบโต้ในลักษณะการแก้แค้นต่อกันไปเรื่อยๆ รัฐไทยใช้วิธีการอย่างไร กลุ่มกบฏ ก็ใช้วิธีการอย่างนั้น จนสุดท้ายก็ไม่มีใครสามารถเอาชนะใครได้

แนวทางแก้ปัญหาจึงต้องเริ่มจากรัฐไทย ที่มีอำนาจเหนือกว่า และเป็นผู้ก่อปัญหาแต่แรก แสดงความจริงใจที่จะยอมรับความผิดของตนเองที่มี และสร้างบรรยากาศพื้นที่เสรีภาพ ประชาธิปไตย ให้เกิดขึ้นอย่างเป็นรูปธรรมในพื้นที่ มันจะมีวิธีการอื่นใด นอกจากจะต้องถอนทหารออกจากพื้นที่อีกละ เพราะนั่นเท่ากับแสดงว่ารัฐไทย ยินดีรับฟังและเปิดพื้นที่ประชาธิปไตยถาวร ให้กับการแสดงความเห็นและเสนอแนวทางการสร้างระบบปกครองของคนในพื้นที่ ตามที่คนในพื้นที่ต้องการ

กระบวนการเหล่านี้มันไม่ได้เห็นผลได้เร็วทันใจ และมันก็ต้องใช้เวลาให้กลุ่มคนต่างๆ ให้พื้นมีความมั่นใจมากขึ้น ว่าสามารถกำหนดอนาคตตนเองได้จริง เพราะการที่คนตกอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ถูกกระทำจากรัฐไทยส่วนกลางมาเป็นเวลา นาน อยากที่จะให้การยอมรับได้

ส่วนคำถามสำคัญ ที่ผู้รักความเป็นธรรมตั้งมา ถ้าถอนทหารออกแล้ว ครูในพื้นที่ ประชาชนในพื้นที่ ใครจะรับประกันความปลอดภัยให้ได้ แต่ที่ผ่านมาการมีทหารอยู่ในพื้นที่จำนวนมาก ก็ไม่ได้รับประกันคนธรรมดาจะมีความปลอดภัยจริง แต่ผมเชื่อว่าปัญหาในภาคใต้ ที่อยู่ในรูปแบบสงครามกลางเมือง ไม่ใช่สงครามระหว่างชาติพันธุ์หรือสงครามศาสนา แต่เป็นสงครามการเรียกร้องความเป็นธรรมของคนในพื้นที่จากรัฐไทย ที่เป็นผู้ปกครอง ซึ่งคนบริสุทธิ์ไม่ใช่เป้าหมายของการทำสงครามแต่แรก เพียงแต่กลุ่มกบฏเลือกวิธีตอบโต้กับรัฐไทย ด้วยวิธีเดียวกัน ซึ่งผมมองว่าเป็นวิธีที่ไม่สามารถเอาชนะรัฐไทย ที่มีกำลังเหนือกว่าได้ แต่รัฐไทยก็ไม่สามารถเอาชนะกลุ่มกบฏได้เช่นเดียวกัน ถ้าไม่ใช่แนวทางการเมืองนำการทหาร

ซึ่งการจะวิจารณ์ยุทธวิธีของกลุ่มกบฏที่ใช้วิธีที่ผิด เราต้องวิจารณ์ภายใต้พื้นฐานของความเข้าใจว่า นั่นเป็นการก่อกบฏของคนในพื้นที่ต่อรัฐส่วนกลาง ไม่ใช่กลุ่มโจร ที่ไร้อุดมการณ์ใดๆ เหมือนกับที่เราวิจารณ์ขอเสนอของบางคนที่เสนอให้ขบวนการประชาธิปไตยจับอาวุธ ขึ้นสู้กับทหาร หลังจากที่มีการปราบและฆ่าคนเสื้อแดงอย่างโหดเหี้ยมกลางเมือง เหมือนกับที่เราวิจารณ์การจับอาวุธขึ้นสู้ของ พคท ที่ไม่สามารถนำไปสู่ชัยชนะได้ มันเป็นการวิจารณ์โดยยืนอยู่ฝั่งเดียวกันกับผู้ถูกกดขี่ เราวิจารณ์เพราะเชื่อว่าขบวนประชาธิปไตย ขบวนการ พคท หรือกบฏในภาคใต้ มีความชอบธรรมในการลุกขึ้นต่อสู้กับความไม่เป็นธรรมจากรัฐไทยส่วนกลาง  


(ที่มา)
http://turnleftthai.blogspot.dk/2013/02/blog-post_19.html 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น