รำลึกการปฏิวัติ 2475

รำลึกการปฏิวัติ 2475 

“ราษฎร ทั้งหลายพึงรู้เถิดว่าประเทศเรานี้เป็นของราษฎรไม่ใช่ของกษัตริย์ตามที่เขา หลอกลวง  บรรพบุรุษของราษฎรเป็นผู้กู้ให้ประเทศมีอิสรภาพพ้นมาจากข้าศึก  พวกเจ้ามีแต่ชุบมือเปิบ  และกวาดทรัพย์สมบัติเข้าไว้ตั้งหลายร้อยล้าน..... การปกครองซึ่งคณะราษฎร์จะพึงกระทำก็คือ  จำต้องวางโครงการโดยอาศัยหลักวิชา  ไม่ทำไปเหมือนคนตาบอด   เช่นรัฐบาลที่มีกษัตริย์เหนือกฎหมายทำมาแล้ว....”

เมื่อเราอ่านแถลงการณ์ของคณะราษฎร์อันนี้ ซึ่งเขียนโดย ปรีดี พนมยงค์ เราอาจคิดว่าหลังการปฏิวัติล้มกษัตริย์ ในวันที่ 24 มิถุนายน 2475 ฝ่ายกษัตริย์กระทำการปฏิวัติซ้อนและดึงอำนาจกลับมาสู่กษัตริย์ แต่นั้นจะเป็นความเข้าใจผิดมหาศาล

ระบบกษัตริย์สมบูรณาญาสิทธิราชย์ของรัชกาลที่ ๗ เป็นระบบเผด็จการทุนนิยมที่สร้างมาตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ ๕ โดยมีการรวมศูนย์ประเทศและสร้างรัฐไทยขึ้นมาเป็นครั้งแรก

การทำการปฏิวัติล้มรัชกาลที่ ๗ กระทำไปเพื่อขยายชนชั้นปกครองจากการผูกขาดของกษัตรย์และราชวงศ์ ไปสู่ชนชั้นปกครองที่กว้างกว่าและประกอบไปด้วยทหาร นายทุนเอกชนที่ไม่ใช่กษัตริย์ และข้าราชการที่ไม่ใช่ราชวงศ์ คนอย่าง ปรีดี พนมยงค์ อยากเห็นรัฐสวัสดิการด้วย แต่นั้นเป็นกระแสความคิดของคนกลุ่มน้อยในคณะราษฎร์

การฟื้นฟูบทบาทกษัตริย์เกิดขึ้นในรัชกาลปัจจุบัน โดยหัวหอกสำคัญคือจอมพล สฤษดิ์ ธนะรัชต์ และพรรคพวก รวมถึงนายทุนใหญ่และสหรัฐอเมริกา พวกนี้ไม่ใช่รุ่นคณะราษฎร์

แต่ประเด็นที่เราต้องเข้าใจคือ ชนชั้นนายทุนไทย ซึ่งรวมถึงนายทหารระดับสูง ข้าราชการพลเรือน และนายทุนเอกชน นำกษัตริย์รัชกาลที่ ๙ กลับมามีบทบาทเป็นประมุข หลังจากที่ทำให้อำนาจกษัตริย์เป็นหมัน ผลคือกษัตริย์เป็นเครื่องมือของพวกนี้อย่างเบ็ดเสร็จ แน่นอนต้องมีการ “ติดสินบน” เพื่อให้เชื่องด้วย คือยกทรัพย์สินมหาศาลให้และให้คนเล่นละครหมอบคลาน แต่อำนาจแท้อยู่ที่นายทหารระดับสูง ข้าราชการพลเรือน และนายทุนเอกชน โดยเฉพาะทหาร และนี่คือสถานการณ์ปัจจุบัน

(ที่มา)

http://redthaisocialist.com/component/content/frontpage.html