วิวาทะรายงานสลายชุมนุม 53: ปธ.กรรมการสิทธิ - ศปช.
http://www.prachatai.com/journal/2013/08/48119http://www.youtube.com/watch?v=mdyE1Cxn_2o
อะไรพาพวกท่านให้เดินต่ำลงมาถึงตรงนี้?
พวกเขาก็ตายไปแล้ว เมื่อไม่สามารถปกป้องสิทธิเหนือร่างกายและชีวิตของพวกเขาได้ยามยังมีชีวิต อยู่ ก็ควรปกป้องความจริงแห่งการตายและหลักการว่าด้วยสิทธิเหนือชีวิตและ ศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ของพวกเขาไว้ เพื่อภายภาคหน้า ลูกหลานจะได้ไม่ต้องประสบพบพานกับโศกนาฏกรรมอมนุษย์แบบนี้อีก
แต่พวกท่านเลือกที่จะไม่ทำ และกลับทำตรงข้ามกัน
ผมไม่คิดว่ามี ใครให้อภัยท่านได้ แม้แต่ตัวพวกท่านเอง นับจากวันนี้ไป ทุกครั้งที่ท่านส่องกระจก มองดูใบหน้าและดวงตาตัวเอง มโนธรรมสำนึกใด ๆ ที่มีจะทนดูเงาของตัวเองในกระจกได้หรือ? จะทนเห็นภาพสะท้อนอันบิดเบี้ยวของตัวมันเองได้หรือ? มันจะคงอยู่กับท่านหรืออับอายจนหลีกลี้หนีหายไป?
ผมเกรงว่าชีวิต ที่ไม่หลงเหลือแม้แต่มโนธรรมสำนึกก็ไม่ต่างอะไรกับร่างไร้วิญญาณ ที่ถูกสาปให้อยู่กับอสัตย์อธรรมและบาปอันหนักที่ไม่ช่วยเมื่อช่วยได้แล้วยัง ไปซ้ำเติมผู้บริสุทธิ์เหล่านั้นทั้งที่พวกเขาตายแล้ว
อะไรพาพวกท่าน ให้เดินต่ำลงมาถึงตรงนี้? อะไรที่สูงค่าสำคัญกว่าชีวิตผู้บริสุทธิ์สำหร้บผู้มีหน้าที่ปกป้องสิทธิ มนุษยชน? ท่านเลือกคิดและทำแบบนั้นลงไปได้อย่างไร?
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น