เห็นเขาฆ่า แต่ไรมา ไม่เคยผิด
เห็นเขาคิด สมน้ำหน้า พาเย้ยหยัน
เห็นเธออยาก ปรองดอง สนองกัน
เห็นเราตาย วายชีวัน ทุกครั้นไป
เจ็ดล้านห้า เยียวยา พร้อมปิดปาก
บังคับลาก ถอนฟ้อง จึงพ้องได้
ศาลโลกมี ไอซีซี ก็มีไป
จะลงนาม ทำไม ใช่ลูกกู
คนสั่งยิง ยังนั่งนิ่ง อย่างลอยหน้า
หลายปีผ่าน นานมา น่าอดสู
ตัวประกัน อยู่ในคุก ปลุกคนชู
พอรอบอ. ข่มขู่ จึงออกมา
ถ้าไม่หนุน นักโทษ ไม่ได้ออก
เนื้อในหลอก ลักไก่ ใส่นักฆ่า
ทั้งคนยิง คนสั่งการ ระรานตา
แก้เนื้อหา ให้นายข้า ได้ผลพลอย
อ้างนักโทษ ได้ประโยชน์ อันสูงสุด
เอาหัวมุด เข้าใต้ตีน จนเสื่อมถอย
แล้วยัดไส้ เหมาเข่ง เร่งสวมรอย
คนคุกคอย เศษเนื้อ เขาเถือมา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น