ตุลาการรัฐฆาต

ตุลาการรัฐฆาต




เมื่อมือรัฐถูกมัดด้วยเชือกศาล
ขื่อแปอันตรธานกลางถนน
เหลือแต่คนใช้กำลังบังคับคน
เหลือแต่ลูกปืนกลถล่มกัน
กลียุคกฎป่าการล่าล้าง
มือทุกข้างฮึดฮัดกำหมัดมั่น
เลือดขึ้นหน้าตาต่อตาฟันต่อฟัน
ตุลากรรมตามทันประเทศไทย


 
โดย อ.พิชิต ลิขิตกิจสมบูรณ์ 

ศาล ยุติธรรมนั้น แต่ไหนแต่ไรมา ในทุกประเทศ ต่างถือว่า เป็น "ที่มั่นสุดท้าย" ที่ประชาชนยังคงหวังพึ่งได้ เป็น "ปราการด่านสุดท้าย" ในการแก้ไขความขัดแย้งระหว่างผู้ปกครองกับประชาชนด้วยสันติวิธี คือ ยึดหลักกฎหมาย ผิด ก็ว่าผิด ถูก ก็ว่าถูก ไปตามหลักนิติธรรม ให้ผู้ปกครองและประชาชนอยู่ร่วมกันได้โดยสันติ ประชาชนจึงยังคงยอม "ถูกปกครอง" ต่อไปโดยดี ถ้าพ้นด่านสุดท้ายนี้ไปแล้ว มันก็คือ "บ้านป่าเมืองเถื่อน"

สิ่งที่เกิดขึ้นจึงสะท้อนว่า พวกเผด็จการไทยหมดอาวุธแล้ว เมื่อทั้งกกต. ศาลรธน. และปปช.ได้แสดงธาตุแท้เบี้องหลังออกมาอย่างโจ่งแจ้ง จนไม่มีใครเชื่อถืออีก และการใช้ทหารเข้ายึดอำนาจอย่างเปิดเผยก็ยังไม่มีเงื่อนไข พวกเผด็จการจึงต้องทำอย่างที่เราได้เห็น ทำโดยไม่ยี่หระต่อความเกลียดชังของประชาชนและไม่แคร์ต่อสายตาเหยียดหยามจากนานาชาติ

พวกเผด็จการไม่ใช่แค่ "หน้ามืด" แต่ยัง "คิดสั้น" อย่างไม่น่าเชื่ออีกด้วย เพราะเมื่อประชาชนจำนวนมากหมดสิ้นแล้วซึ่งความเชื่อถือในกระบวนการยุติธรรม เมื่อประชาชนมองว่า ตนไม่สามารถพึ่ง "ที่มั่นสุดท้าย" ไม่สามารถยึดหลักกฎหมายและสันติ เพื่อไปทัดทานอำนาจผู้ปกครองได้อีกต่อไป พวกเขาก็จะหันไปหาวิธีอื่นเพื่อต่อต้านผู้ปกครอง ซึ่งรวมทั้งวิธีที่ไม่อิงกฎหมาย ไม่สันติด้วย

ก้าวนี้ของเผด็จการไทยจึงเป็นการลากประเทศไทยและคนไทยให้ตรงเข้าสู่สงครามกลางเมืองอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยงได้!