หน้าเว็บ

วันอาทิตย์ที่ 7 สิงหาคม พ.ศ. 2554

นี่หรือคือปรองดอง จากเจ้าของโรงลิเก


ขุนเขาบอก :


นี่หรือคือปรองดอง จากเจ้าของโรงลิเก..?!?


หรือว่าต้องมา พาราณสี
มาดูฤทธี ว่ามีกี่ขุม
หรือต้องเรียกหา คนมาชุมนุม
ประชาประชุม อุ้มราชองค์การ


ลิเกหน้าโรง ยังคงเล่นต่อ
แต่ความจริงหนอ เขารอสังหาร
กลัวผู้นำใหม่ จักไปรุกราน
จึงรีบสั่งการ ปิดม่านอำลา


ระนาดบรรเลง เพลงโศกสลด
ให้แสนรันทด ใกล้หมดสิเหน่หา
ด้วยคนทั่วไป เลือกให้กานดา
เป็นผู้อาสา นำพาอธิปไตย


จะอยู่หรือไป รู้ในยามนี้
ชะตาชีวี ผียังผลักใส
ลิเกของกู จะอยู่อย่างไร
ในเมื่อคนไท มันไม่รักดี


ยื้อยุดฉุดไม่ ให้ไปสวรรค์
สักสองสามวัน ก่อนมันสุขขี
ขอครั้งสุดท้าย ก่อนวายชีวี
ถึงตายเป็นผี ก็มีสุขใจ


แต่กลับถูกเห็น เช่นตัวประหลาด
ถูกแรงอาฆาต บาดจนเลือดไหล
แท่นทองของปู กูจะรั้งไว้ทำไม
รีบปล่อยเธอไป ก่อนภัยจะถึงตัว


สุดท้ายต้องคลาย ก่อนชายชรา
จะถูกเห็บหมา กลากรากินหัว
จำต้องปลดปล่อย อนงค์น้อยลอยตัว
ชายชราตามืดมัว คือเจ้าสัวโรงลิเก............


นกแสก กู่ร้อง บอกนายโรงลิเก


หมดยุค นายโรง เป็นยุคคอนเสิร์ต
ลิเกไปเถิด เกิดวงร็อครุ่นใหม่
ลิเกอำมาตย์ เล่นเลยเถิดถึงตาย
ขอเป็นยุคใหม่ ร็อคประชาธิปไตย


นายโรงลิเก สร้างฉากบังหน้า
หลอกปวงประชา หลายยุคสมัย
มาถึงยุคนี้ เขามีเน็ตให้ใช้
จึงหลอกใครๆ บ่ได้อีกต่อไป


ก่อเกิดเสื้อแดง รู้แจ้งแถลงไข
ใครคือนายโรงใหญ่ เครื่องจักรสังหาร
ชักใยอยู่เบื้องหลัง การสังหารหมู่
ผู้ชุมนุมจึงรู้ ว่าสาเหตุใด


ผู้คนส่งเสียง พ่อหาฟังไม่
เอาแต่่ซุกอยู่ บนสวรรค์ชั้นฟ้า
แล้วให้เทวดา มาตีสองหน้า
กูไม่send ซะอย่าง มรึงจะทำไม


สงสารแต่โจ๊ะตีน เลยไม่ได้ชิม
เสียดายของกิน เลยไม่ได้ใช้
ขอให้คิดว่า เป็นนิมิตหมาย
เศรษฐกิจอันดี จะได้เคลื่อนไป


ต้อนรับสักหลาดใหม่ นายกหญิงเสื้อแดง......(อิlอิ)...
เล่นบท แสนงอน ตอนแก่
ตั้งแง่ ยักยัน กันท่า
บทหนึ่ง ปิดฉาก จากลา
บทสอง ตามมา ช้าไย


ปิดม่าน เปลี่ยนองค์ ทรงเครื่อง
แต่งเรื่อง ละคร ตอนใหม่
เปลี่ยนโผ รับลูก ถูกใจ
ม่านใหญ่ เปิดพลัน ทันที


หลังม่าน ชลมุน วุ่นวาย
เปลี่ยนเครื่อง แต่งกาย หลายสี
ถูกใจ เจ้าสัว ตัวดี
พรุ่งนี้ ได้เชิด เปิดโรง










 


 





ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น