หน้าเว็บ

วันอังคารที่ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554

ขุนเขาบอก !?!




ทุกเรื่องราว ล้วนมาจากโรงลิเก.....

โคมันกินหญ้า น้ำท่าจะแล้ง
เสี่ยงทายลายแทง เขื่อนแห้งน้ำหาย
เทือกสวนไร่นา ถึงคราแห้งตาย
บ้านเมืองวอดวาย เสี่ยงทายควายวัว

โบราณนานมา น้ำท่าไม่ไหล
โคเสี่ยงทายได้ คนไทยฝังหัว
แต่คนยุคใหม่ กลับไปเชื่อวัว
ดาวเทียมไม่ชัวร์ เชื่อวัวโบราณ

ท่านรัฐมนตรี ไม่มีความคิด
ถืออภิสิทธิ์ ปิดเขื่อนสถาน
ประตูน้ำใหญ่ ปิดไว้ทุกบาน
ห้ามน้ำล้นผ่าน บริหารธารา

กักน้ำในเขื่อน นับเดือนนับปี
เก็บจนล้นปรี่ ไม่มีปัญหา
เร่งทำฝนเทียม เพื่อเตรียมธารา
กลายเป็นมหา ธาราวารี

การเมืองแปรผัน มันหลุดอำนาจ
นารีผงาด อำมาตย์ต้องหนี
กลัวกรรมตามทัน มันถึงชีวี
หนึ่งน้องนารี นางมีฤทธา

หากนางเป็นใหญ่ ไพร่คงสุขสัน
ภาพถ่ายคู่กัน พลันหลุดจากฝา
ธงเหลืองไสว อยู่ใต้ชายคา
คงถูกปลดมา แล้วทาสีแดง

เป็นกลอุบาย วอดวายทั้งชาติ
มหาอำมาตย์ อุกอาจกำแหง
จมมันให้ได้ พวกไพร่สีแดง
น้ำทุกหนแห่ง ไหลแรงเนืองนอง

รีบเร่งสั่งการ ท่านอธิบดี
ปล่อยมันเร็วรี่ วารีทั้งผอง
มันแค่ปูนา อย่าให้มันปกครอง
ไพร่จักผยอง ครองทั้งแผ่นดิน

เหมือนฟ้าลงทัณฑ์ มันผู้สั่งสาร
นำมากประมาณ ไหลผ่านเขื่อนหิน
ธาราผยอง นองทั้งแผ่นดิน
ไม่เหลือกระผีกริ้น ให้ตีนกูเดิน

เหลือไม่กี่ฟุต จะสุดทะเล
อำมาตย์หลงเลห์ ลิเกหงส์เหิร
หลอกให้ฆ่าไพร่ จนไม่มีที่เดิน
โรงลิเกยับเยิน สายน้ำเทิน.....พระแท่นทอง...........เฮ้อทุกเรื่องราว ล้วนมาจากโรงลิเก.....


เจ้าของโลง ลิเกนี้ มีตำนาน
ที่เล่าขาน มานานเนา ไม่เคยจบ
สร้างภาพมา ตลอดเวลา เป็นเทพใหญ่
แต่จิตใจ อำมหิต ผิดมนุษย์


ฆ่าผู้พี่ แล้วตัวเอง แย่งเป็นเจ้า
ครอบครองโรง ลิเกมา จนมั่งคั่ง
จนโด่งดัง อันดับหนึ่ง สี่ปีซ้อน
อาณาจักร โลงลิเกนี้ ข้าที่หนึ่ง

ปัจจุบัน โลงลิเก มีแต่ทุกข์
ไม่มีสุข เพราะเจ้าของ โลงลิเก
แซร้งปล่อยน้ำ ให้มันท่วม ชาวลิเก
ผู้คนเห่ ร้องไห้หวล งวนระงม







ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น