เมื่อสามปีก่อน - Three Years Ago
เมื่อ สามปีก่อน ในวันที่ ๖ กุมภาพันธ์ ผมรีบเดินทางออกนอกประเทศไทย เพราะถูกแจ้งความว่า “หมิ่น” นายภูมิพลประมุขของประเทศไทย ผมต้องออกจากประเทศ ทิ้งบ้านเกิดและอาชีพการเป็นอาจารย์เพราะในประเทศไทยไม่มีระบบยุติธรรม และผมจะถูกศาลเตี้ยตัดสินจำคุกเป็นเวลานาน
เสนอว่านายภูมิพลผู้เป็นประมุข สนับสนุนรัฐประหาร สาเหตุที่ผมมั่นใจตรงนี้ก็เพราะทหารอ้างชื่อนายภูมิพลด้วยวาจาและโบสีเหลือง เพื่อให้ความชอบธรรมกับรัฐประหาร มีการถ่ายรูปหมู่กับนายภูมิพลและภรรยาด้วย และนายภูมิพลไม่วิจารณ์รัฐประหารเลยแม้แต่คำเดียว ตรงกันข้ามนายภูมิพลออกมาชมนายกรัฐมนตรีทหาร “ขิงแก่” ในภายหลัง
ในหนังสือเล่มของผม ผมวิจารณ์เศรษฐกิจพอเพียงเพราะเป็นแนวคิดที่แช่แข็งความเหลื่อมล้ำในขณะที่ นายภูมิพลเป็นคนไทยที่รวยที่สุด และเป็นกษัตริย์ที่รวยที่สุดในโลกด้วย
ผมเขียนว่านายภูมิพลดูเหมือนสบายตัวเมื่อทำงานกับทหารเผด็จการ ถ้าใครศึกษาประวัติศาสตร์จะทราบดีว่านายภูมิพลเริ่มมีบทบาทจริงๆ ในการเป็นกษัตริย์ เมื่อเผด็จการสฤษดิ์ส่งเสริมเขา
ผมถามคำถามในหนังสือของผมว่าประมุขของประเทศที่ขึ้นชื่อว่า เป็นประเทศ “ประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์เป็นประมุข” ควรจะปกป้องรัฐธรรมนูญประชาธิปไตยจากการทำรัฐประหารหรือไม่
สิ่งเหล่านี้ พวกทหารมองว่า “หมิ่นกษัตริย์” แต่จริงๆ แล้วผมไม่ไดพุ่งเป้าไปที่นายภูมิพล เพราะเขาเป็นคนไร้อุดมการณ์ ไม่มีความกล้าหาญ ไม่มีอำนาจ และพร้อมจะให้ทหารใช้เขาเป็นเครื่องมือเสมอ ผมพุ่งเป้าไปที่ทหาร และทหารก็โต้ตอบด้วยกฏหมาย 112 ที่ปกป้องทหารและความชั่วของทหาร
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น