ชีวิตเบื้องหลัง 16 ศพบาเจาะ เผยมูลเหตุจูงใจจับอาวุธสู้

นางสือเมาะห์ มะเก๊ะ แม่ของนายสะบือรี โดตะเซะ

นางปรัชญา เบ็ญเจ๊ะมูดอ

นายมะรอโซ จันทรวดี กับนางรุสนี แมเลาะ ภรรยา
โดย มูฮำหมัด ดือราแม สำนักข่าวประชาไท
ฮัสซัน โตะดง โรงเรียนนักข่าวชายแดนใต้(DSJ)
ฮัสซัน โตะดง โรงเรียนนักข่าวชายแดนใต้(DSJ)
นาย สะบือรี โดตะเซะ อายุ 22 ปี อยู่บ้านเลขที่ 146/6 หมู่ที่ 2 ต.ตะโล๊ะหะลอ อ.รามัน จ.ยะลา เป็นหนึ่งใน 16 ผู้เสียชีวิตจากเหตุโจมตีฐานปฏิบัติการทางทหาร กองร้อยปืนเล็กที่ 2 หน่วยเฉพาะกิจนาวิกโยธินที่ 32 บ้านยือลอ ต.บาเระเหนือ อ.บาเจาะ จ.นราธิวาส เมื่อกลางดึกวันที่ 13 กุมภาพันธ์ 2556
หากผ่านพ้นวันนั้นไปโดยที่เขาไม่เป็นอันตรายใดๆ สะบือรีก็จะได้เป็นบัณฑิตจากรั้วมหาวิทยาลัยราชภัฏยะลาในอีกไม่กี่วัน เขายังเหลือสอบวิชาสุดท้ายในสาขาคอมพิวเตอร์ คณะวิทยาศาสตร์เทคโนโลยีและการเกษตรเท่านั้น
นางสือเมาะห์ มะเกะ อายุ 50 ปี แม่ของนายนายสะบือรี เล่าว่า ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าลูกชายจะเสียชีวิตจากเหตุการณ์นี้ เพราะไม่มีสิ่งบ่งบอกใดๆเลยว่า ลูกชายเป็นสมาชิกขบวนการติดอาวุธ ถ้ารู้มาก่อนก็ต้องห้ามแน่นอน ไม่มีพ่อแม่คนไหนที่อยากให้ลูกของตนเองจบชีวิตแบบนี้ แต่ก็ไม่ได้โกรธเขาที่ไม่ได้บอก
นางสือเมาะห์ บอกว่า ไม่ใช่แค่ตนเองเท่านั้นที่ไม่อยากเชื่อ แม้แต่อาจารย์หรือเพื่อนๆของ “อาแบ” ก็ยังไม่เชื่อ เพราะเขานิสัยดีและเรียนเก่ง เวลากลับบ้านก็ไม่เคยออกไปเที่ยวเตร่ไหน มีแต่ออกไปเล่นฟุตบอลเท่านั้น แม่สั่งห้ามเพราะกลัวไปเสพติดน้ำกระท่อม เขาเชื่อฟังและไม่สูบบุหรี่
อาแบ หรือคำเรียกแทนชื่อของนายสะบือรี หลังจากเรียนจบชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 จากโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลามในพื้นที่เขาก็ใช้เวลาอยู่ที่บ้านน้อยมาก ส่วนใหญ่อาศัยอยู่ที่บ้านเช่าในตัวเมืองยะลาตั้งแต่เข้าไปเรียนต่อที่ โรงเรียนธรรมวิทยามูลนิธิจนจบศาสนาชั้น 7 และสามัญชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 แล้วเข้าเรียนต่อที่มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา
นางสือเมาะห์ เล่าอีกว่า ก่อนเกิดเหตุไม่นาน อาแบเคยบอกแม่ว่า อีกไม่วันจะเรียนจบแล้วและมีคนอยากให้ไปทำงานด้วยแล้ว “แม่ไม่ต้องส่งเสียผมอีกต่อไป และผมก็จะส่งเสียน้องให้เรียนสูงๆ เอง แม่ไม่ต้องทำงานหนักอีกต่อไป ไม่ต้องออกไปกรีดยางตอนตี่สามตี่สี่อีก”
(อ่านต่อ)
http://www.prachatai.com/journal/2013/02/45371
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น