การเมืองของนักการเมือง
คือเรื่องของประชาหาใช่อื่น
ถึงจะเลวระยำสุดกล้ำกลืน
ประชายืนทวงสัญญาด่าได้ทุกวัน
แต่เจ้าเอ๋ยเจ้า “มือมองไม่เห็น”
เจ้าไม่เล่นการเมืองจึงไม่ต่ำ?
เจ้าอยู่เหนือการเมืองเลวระยำ?
จึงเช้าค่ำพร่ำสรรเสริญอย่างเกินจริง
หากประชาถูกหลอกให้ไปตายฟรี
แล้วฝ่ายที่เข่นฆ่าผีห่าสิง
ไม่ได้เลวไม่ได้ร้ายไร้ตัวจริง
จึงได้นิ่งไม่ถามหามารับกรรม
เฮ้ยปัญญาฝ่ามืดไม่ทุกด้าน
จึงระรานแต่อำนาจระนาบต่ำ
อำนาจสูงเสียดฟ้าปัญญาทำ-
เป็นเงียบงำไม่รับรู้เหมือน “ไม่มี”
อ.สุรพศ ทวีศักดิ์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น