เห็นป๋ากับปู "ศุภาศิริ สุพรรณเภสัช "ชวนฟังเพลง Never Smile at a Crocodile
ห็นนายกฯคนที่ 28 ในชุดราตรีสีเขียวทหาร ยิ้มหวานสวย พนมมือเคารพนายกฯคนที่ 16 ในชุดทักซิโด ซึ่งยิ้มหล่อรับ...
คนไทยฮือกันไปทั้งเมือง
แม้ จะต่างกันเกือบในทุกด้าน ทั้งเพศ ทั้งวัย ประสบการณ์ และอะไรต่อมิอะไรอีกมากมาย แต่ "แฟนแจ๊ซ" ให้ข้อสังเกตมาว่า ท่านนายกฯทั้งสองคนมีอะไรเหมือนกันอย่างช่วยไม่ได้
นั่นคือ เป็นคนที่ตัวจริงดูดีกว่าที่เห็นในรูปและในข่าว พูดง่ายๆ คือ คุณป๋าหล่อกว่าที่คิดไว้ และคุณปูก็สวยกว่าที่คิดไว้
แต่ที่เห็นเดินเคียงข้างกันไปนั้น "แฟนแจ๊ซ" บอกว่า ทำให้นึกถึงเพลงชื่อ
Too Close for Comfort
แปลง่ายๆ อย่างภาษาเราๆ ชาวบ้านก็ต้องว่า...เฮ้อ...
"ใกล้จนเกร็ง"
เหมือนเด็กขึ้นรถเมล์แล้วเจอครูดุขึ้นมานั่งอยู่ข้างๆ จะลุกหนีก็ไม่ได้ ต้องทนนั่งอึดอัดต่อไปอีกหลายป้ายกว่าจะได้ลง
หรือหนุ่มนั่งใกล้สาวสวยแล้วทำอะไรไม่ถูก เกะกะเก้งก้างไปหมด อย่างอย่างนั้นแหละที่ตรงกับสำนวน Too close for comfort
 |
การที่ไอ้เข้ยิ้มให้ ไม่ได้หมายความว่าไอ้เข้ปรารถนาดี ต่อให้เป็น "ไอ้เข้ฟันหัก" ก็ไม่ได้หมายความว่าจะ "กัดคนไม่เข้า" อย่างที่เด็กไทยร้องเล่นมาหลายชั่วคนแล้ว (คนรุ่นคุณปู่คุณย่าล้วนเคยร้อง...ไอ้เข้ ไอ้โขง มาโรงไม้สัก ไอ้เข้ฟันหักกัดคนไม่เข้า! เวลาเล่นเกมไอ้เข้ไอ้โขงกันมาทั้งนั้น)
เพลง Never Smile at a Crocodile ของดิสนีย์ จึงเป็นเพลงชวนยิ้ม แต่ในขณะเดียวกันก็เป็นการเตือนเด็กๆ ให้ระวังตัว
คน ที่เป็นครูภาษาอังกฤษ มักต้องย้ำกับนักเรียนถึงคำว่า never เพราะพอใช้ never นำหน้า จะมีน้ำหนักมากกว่าคำว่า don′t หรือ "อย่า" ตามปกติ
ชื่อ เพลงนี้จึงไม่ใช่ "อย่ายิ้มให้ไอ้เข้" เฉยๆ แต่เป็นไปในทำนองว่า ไม่ว่าที่ไหน-เมื่อไหร่ หัวเด็ดตีนขาดก็ต้องไม่ยิ้มให้ไอ้เข้เชียวนะ Never! Never! Never!
เนื้อเพลงท่อนหนึ่งบอกว่า...
อย่ายิ้มให้ไอ้ เข้ / ต้องไม่ไปเป็นมิตรกับไอ้เข้ / ต้องไม่ไปหลงรอยยิ้มต้อนรับอันกว้างขวาง / (เพราะ) มันกำลังจินตนาการว่า / ตัวยูจะพอดิบพอดีภายในหนังของมันหรือเปล่า
พูดง่ายๆ คือ ไอ้เข้มันกำลังคิดจะกลืนยูเข้าไปในท้องมันนั่นเอง
Never smile at a crocodile / No, you can′t get friendly with a crocodile / Don′t be taken in / By his welcome grin / He′s imagining how well you′d fit right in his skin!
(อ่านต่อ)http://www.matichon.co.t/news_detail.php?newsid=1327825625&grpid=01&catid=&subcatid=
ทำอย่างไรต่อการปรองดองของเพื่อไทย กับอำมาตย์
โดย ลั่นทมขาว
การ “ปรองดอง” ระหว่างอำมาตย์กับฝ่ายแกนนำขบวนการประชาชน ที่เคยพยายามสู้เพื่อล้มอำมาตย์ไม่ใช่สิ่งใหม่ หลังวิกฤตและสงครามกลางเมืองระหว่างอำมาตย์กับพรรคคอมมิวนิสต์ ความพ่ายแพ้ของพรรคนำไปสู่การปรองดองในเชิงยอมจำนนสำหรับอดีตนักสู้ ปัญญาชน และนักศึกษาของพรรคคอมมิวนิสต์ โดยมีการสร้าง “ข้อตกลง” สู่สันติภาพและความสงบ และมีการอภัยโทษทุกฝ่าย
ต่อจากนั้นอำมาตย์ก็ยอมให้มีการเลือกตั้งในกรอบรัฐสภาทุนนิยม แต่มีเงื่อนไขคือไม่ให้มีพรรคของฝ่ายสังคมนิยมหรือของคนงานกรรมาชีพเลย มีแต่การเลือกตั้งแข่งกันระหว่างพรรคนายทุนที่ไม่แตกต่างกันในเชิงนโยบายเลย มันคือยุคทองของระบบซื้อขายเสียงและอำนาจเงินในการเลือกตั้ง แต่สภาพเช่นนี้มีเสถียรภาพได้ก็ต่อเมื่อเศรษฐกิจขยายตัวอย่างต่อเนื่อง อย่างที่เกิดขึ้นในช่วงนั้น
ในขณะเดียวกันอดีตนักสู้คอมมิวนิสต์ก็เลิกสู้กับรัฐ และในทางความคิดส่วนใหญ่ก็ยอมจำนนต่อสถาบันต่างๆ ในโครงสร้างอำมาตย์โดยสิ้นเชิง ทุกฝ่ายจับมือกันและประกาศว่า “หมดยุคแห่งสังคมนิยมแล้ว” แต่ นั้นไม่ได้หมายความว่าปัญหาความเหลื่อมล้ำทางสังคม หรือความสำคัญของชนชั้นหายไปจากสังคมไทยแต่อย่างใด มันแค่ถูกกดทับด้วยการลดประเด็นการเมืองไปสู่ยุค “เอ็นจีโอ” และยุคเศรษฐกิจบูมเท่านั้น
(อ่านต่อ)
http://turnleftthai.blogspot.com/2012/01/blog-post_27.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น