คดีความต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับผู้สูญเสียชีวิตและบาดเจ็บจากคำสั่งใช้ความรุนแรงปราบปรามสลายการชุมนุมเดือนเม.ย.-พ.ค.2553
มาถึงจุดต้องจับตาอีกครั้ง
หลังมีการระบุถึงคำสั่งการใช้พลซุ่มยิง หรือ?สไนเปอร์? ออกมาปฏิบัติการกับผู้ชุมนุม
ระหว่าง ที่หลายคนสงสัยว่าเรื่องดังกล่าวจริงเท็จอย่าง ไร เนื่องจากมีผู้ใหญ่ในบ้านเมืองบางคนที่อยู่ใกล้ชิดเหตุ การณ์ช่วงนั้นออกมาปฏิเสธ
ปรากฏว่ามีเว็บไซต์ข่าวบางแห่งนำเอกสารตีตราลับ ลงวันที่ 17 เม.ย.2553 ออกมาเปิดเผย เป็นหนังสือขออนุมัติแนวทางปฏิบัติในการใช้อาวุธ
ใจความสำคัญอยู่ในข้อ 2.5 ที่ระบุ
กรณี พบความผิดซึ่งหน้าในลักษณะผู้ก่อเหตุใช้อาวุธยิงใส่เจ้าหน้าที่ หรือใช้อาวุธ/วัตถุระเบิดต่อที่ตั้งหน่วยและสถานที่สำคัญ ที่ศอฉ.กำหนด ได้กำหนดให้เจ้าหน้าที่สามารถใช้อาวุธยิงผู้ก่อเหตุเพื่อหยุดยั้งการปฏิบัติ ได้ แต่หากผู้ก่อเหตุอยู่ปะปนกับผู้ชุมนุม จนอาจทำให้การใช้อาวุธของเจ้าหน้าที่เป็นอันตรายต่อประชาชนผู้บริสุทธิ์ ให้งดเว้นการปฏิบัติ ยกเว้นในกรณีที่หน่วยได้จัดเตรียมพลแม่นปืน (Marksmanship) ที่มีขีดความสามารถเพียงพอให้ทำการยิงเพื่อหยุดยั้งการก่อเหตุได้ นอกจากนี้ หากหน่วยพบเป้าหมายแต่ไม่สามารถทำการยิงได้ เช่น เป้าหมายอยู่ในที่กำบัง ฯลฯ หน่วยสามารถร้อง ขอการสนับสนุนพลซุ่มยิง (Sniper) จาก ศอฉ.ได้
ความจริงแท้เป็นอย่างไรต้องติดตามต่อไป
สำหรับแนวทางสอบ สวนคดีการตาย 98 ศพตามที่พนักงานสอบสวนดีเอสไอวางไว้คือ
การเรียกตัว?สไนเปอร์? มาสอบปากคำ จากนั้นก็จะกันตัวไว้เป็นพยาน
เพราะเชื่อว่าในการปฏิบัติการทางทหาร สไนเปอร์ไม่สามารถออกมาซุ่มยิงได้เองตามอำเภอใจหากไม่ได้รับคำสั่งจากผู้มีอำนาจ
คำถามจึงวนกลับมาตรงที่ว่า
แล้วใครคือผู้มีอำนาจสั่งการตอนนั้น
(ที่มา)
http://www.khaosod.co.th/view_news.php?newsid=TUROd2Iyd3dNVEl6TURnMU5RPT0=§ionid=TURNd05BPT0=&day=TWpBeE1pMHdPQzB5TXc9PQ==
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น