เก็บตก ใจ อึ๊งภากรณ์:จากครรภ์มารดาถึงอายุ 60

เก็ยตก ใจ อึ๊งภากรณ์:จากครรภ์มารดาถึงอายุ 60

 

ดร.ป๋วยกับ ใจ อึ๊งภากรณ์  ในวัยเด็ก

ผมเกิดที่บ้านซอยอารีในปี ๒๔๙๖ ท่ามกลางสังคมไทยภายใต้เงาเผด็จการทหาร ผมเป็นเด็กเรียนประถมและมัธยมท่ามกลางเผด็จการทหาร

 

คุณพ่อผมต้องออกจากประเทศไทยสองครั้งเพราะไปขัดผลประโยชน์เผด็จการ ผมต้องออกจากประเทศไทยเพราะเขียนหนังสือวิจารณ์รัฐประหาร

 

เวลาผ่านไป๖๐ ปี แต่สังคมไทยยังอยู่ใต้เงาเผด็จการ เราไม่มีสิทธิเสรีภาพในการแสดงออก และถ้าเราแสดงออก “มากเกินไป” ชนชั้นปกครองไทยก็จะฆ่าเราเหมือนผักปลา หรือจับเราเข้าคุก

 

ทุกวันนี้พวกเหลือบดูดเลือด ทั้งหทาร ข้าราชการ นายทุน และคนชั้นสูง ยังเกาะกินทำนาบนหลังประชาชน และเวลาเขาก่ออาชญากรรมพวกโจรเหล่านี้ก็จะลอยนวลเสมอ บ่อยครั้งประชาชนไทยลุกขึ้นสู้กับเผด็จการ

 

ที่ผมจำได้ก็เริ่มสมัย ๑๔ ตุลา มีการต่อสู้อย่างกล้าหาญของสหายพรรคคอมมินิสต์ ล่าสุดก็คนเสื้อแดง แต่ทุกครั้งเราก้าวไปหนึ่งก้าวและต้องถอย  

 

บ่อยครั้งผู้นำเราพาไปสยบยอม

 

ถ้าไทยจะไม่เป็นทาส พลเมืองต้องกล้ายืนสองขา เลิกก้มหัวไหว้หรือหมอบคลานต่อพวกที่ไม่สมควรที่จะได้รับความเคารพ 

 

เราต้องประกาศด้วยความภูมิใจว่าทุกคนเท่าเทียม และเราต้องประกาศว่าทรัพย์สินและมูลค่าทั้งปวงในสังคมเรามาจากการทำงานของคนธรรมดา  พวกกาฝากข้างบนไม่เคยทำอะไรให้ประชาชน 

 

ดังนั้นควรจะมีการแบ่งปันทรัพยากรอย่างเท่าเทียมด้วย

 

อย่างไรก็ตามสิ่งเหล่านี้ไม่เคยเกิดขึ้นเอง เราต้องสู้ ต้องจัดตั้งทางการเมือง และต้องกล้าคิดเอง 

 

(อ่านต่อ)

http://thaienews.blogspot.dk/2013/10/60.html