จดหมายจากคน (คุก) รักทักษิณ : สภาพที่ต้อง ‘รับสารภาพ’ (2)
ตอนสลายการชุมนุมผ่านฟ้า ผมก็อยู่ในเหตุการ แล้วก็ย้ายมาราชประสงค์ ผมก็มาตั้งเต็นท์ที่หน้าสยามพารากอน ผมก็เป็นการ์ดเฝ้าเต็นท์ ทำครัวเลี้ยงคนที่ผ่านไปมา จนวันที่ 19 พ.ค.53 เวลา 12.00 น. มีการสละ การชุมนุม ผมกับ ส.จ.สุทัศน์หนีไปอยู่ในวัดปทุม แล้วก็ไม่เจอกันเลย ผมอยู่ในวัดปทุมมีบุกคนไม่ทราบนามเข้ามาทำร้ายร่างกายพวกเสื้อแดงที่ใส่ชุด การ์ด หรือมีบัตร น.ป.ช. ผมก็โดนทำร้าย ก็หนีออกมาจากพวกที่ทำร้าย บ้างคนโดนมีดฟัน พวกที่ทำร้ายส่วนมากเป็นคนงานก่อสร้างหลังวัดปทุม คอยทำร้ายร่างกายหรือใช้มีดดาบฟัน ไม่ให้ออกไปทางนั้น หลังวัด บ้างคนโดนทำร้ายและถูกจับตัวส่งให้ทหาร ผมจึงหนีออกทางหน้าวัด เพราะผมโดนพวกไม่ทราบนามทำร้ายร่างกายใช้มีดดาบไล่ฟัน ขืนอยู่ในวัดคงตาย หนีออกจากวัดปทุม เวลา 12.00 น. ผมก็แอบเผาบัตร น.ป.ช. และชุดการ์ด
ช่วงที่หนีออกมาเป็นเวลาที่มีพนักงานดับไฟมา ผมจึงเดินไปถาม เขาบอกว่าออกได้ปลอดภัย ผมก็เดินออกไปผ่านสยามพารากอนเกือบถึงแยกมาบุญครอง ทหารที่แอบซุ้มออกมาประ 20 นาย บนสะพาน ผมจึงวิ่งไปแอบในเต็นท์ที่มีสิ่งของวางกระจุยกระจาย ทหารเห็นก็ตรงเข้ามาเอาปืนจี้และทำร้ายร่างกายผม และให้ผมถือถุงสีดำที่ไม่ทราบว่ามีอะไรไปด้วย พอให้ผมถือถุงไปก็ให้ผมเดินนำหน้า ทหารเดินตามหลัง เอาปืนจี้ตามหลังไปจนถึงที่มีทหารตั้งด่านบนสะพาน และส่งตัวผมให้พวกทหารด้วยกันและให้เปิดถุง จึงรู้ว่ามี ระเบิด 2 ลูก วอร์ดำปิดเครื่องไว 1 เครื่อง มือถือ 40 เครื่อง และเลยจากด่านทหารประมาณ 50 เมตร มีเป็นด่านตำรวจ ส.น.ปทุมวัน ทหารนำตัวผมไปส่งตำรวจ พร้อมของกลางและถ่ายรูปไว้
(อ่านต่อ)
http://www.prachatai.com/journal/2011/12/38200
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น