การแสดงความไม่เห็นด้วยต่อการรัฐประหารของนานาชาติ

การแสดงความไม่เห็นด้วยต่อการรัฐประหารของนานาชาติ


 



ประเทศไทยไม่ได้ตั้งอยู่อย่างโดดเดี่ยว แต่ตั้งอยู่บนโลก

โลกสมัยใหม่ ที่เศรษฐกิจ ทุน การเมืองและความมั่นคงโยงใยทั้งโลกเข้าไว้ด้วยกัน ปัญหาความถดถอยของประชาธิปไตยไทยจึงไม่ใช่ปัญหาของประเทศไทยที่ไม่เกี่ยวข้องกับใคร ไม่ใช่เรื่องความเฉพาะตัวของวัฒนธรรมที่ใครจะมาแตะต้องไม่ได้ แต่เป็นความเสียหายที่ส่งผลร้ายกระทบต่อชาติอื่นไปด้วยเป็นทอดๆ เป็นเหมือนจุดบอดของวงจร เป็นความผิดพลาดของระบบที่ต้องได้รับการแก้ไข ไม่เช่นนั้นแล้ว ระบอบเผด็จการทหารในไทยก็จะพาลบั่นทอนประชาธิปไตยในภูมิภาคไปด้วย

ไทยเป็นประเทศชุดแรกที่ลงนามในปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชน (Universal Declaration of Human Rights) ในปี 1948 ซึ่งเป็นการคุ้มครองสิทธิขั้นพื้นฐานที่มนุษย์ทุกคนพึงมี คนไทยควรภูมิใจที่กรุงเทพมหานครคือสถานที่ลงนามปฏิญญากรุงเทพ (Bangkok Declaration) ในปี 1993 ซึ่งเป็นหมุดหมายสำคัญของการทำให้คุณค่าเรื่องสิทธิมนุษยชนลงหลักปักฐานในชาติเอเชีย.. แต่วันนี้ พลเมืองในเมืองจุดเริ่มต้นสิทธิมนุษยชนเอเชีย กลับไม่ได้รับการคุ้มครองสิทธิขั้นพื้นฐานที่มนุษย์โลกพึงได้ ไม่มีรัฐธรรมนูญคุ้มครองเสรีภาพในการแสดงความคิดเห็นเนื่องจากเผด็จการทหารได้ฉีกทิ้งไปเสียแล้ว

การแสดงความไม่เห็นด้วยต่อการรัฐประหารของนานาชาติ จึงไม่ใข่การแทรกแซงกิจการภายในของไทย แต่การรัฐประหารไทยเองนั่นต่างหากที่เป็นเรือขวางคลองซึ่งขัดต่อคุณค่าที่ทั้งโลกยึดถือ